ඉස්කෝලෙ ගිහින් ඉවර වෙනකොට හැමෝගෙම හිතේ ඊළඟට වද දෙන්නෙ රස්සා ප්‍රශ්නය. සමහර අයට උසස් අධ්‍යාපනයට පූර්ණ කාලීනව යන්න වරම් ලැබුණත්, ගොඩක් අයගෙන් ඒ අවස්ථාව මඟ හැරෙනවා. ඒත් අද නම් බොහෝ දෙනා රස්සාව එක්ක අධ්‍යාපනයත් සමබරව කරනවා. අපි කතා කරන්න සූදානම් වෙන්නෙ young අපිට කැමති රස්සාවල් හොයා ගන්න තියෙන අමාරුව ගැන නම් නෙවෙයි. හොයා ගත්ත රස්සාව හිතේ සතුටින් කරගෙන යන්න තියෙන බාධාවල් ගැන අපි අද කතා කරමු.
රස්සාවක් කියන්නෙ ජීවිතේ ප්‍රධාන සාධකයක්. ඒ හින්දාමයි සිංහල භාෂාවේ "ජීවනෝපාය" කියන වචනය ඒ වෙනුවෙන් යොදන්නෙ.රස්සාවෙ අපිට ලැබෙන ශ්‍රේණිගත කිරීම මේ මොහොතෙදි ලොකු එකක් වෙන්නත් පුළුවන්. පොඩි එකක් වෙන්නත් පුළුවන්. ඔයා මැනේජර් කෙනෙක් වෙන්නත් පුළුවන්. පුංචි ලිපිකරුවෙක් වෙන්නත් පුළුවන්. ඒත් ඔය කාට වුණත් මුහුණ දෙන්න සිද්ධ වෙන්නෙ එකම විදිහෙ ජීවිත සමූහයකට.
බඩගෝස්තරවාදී ආර්ථික රටාවක ජීවත් වෙන අපේ සමාජෙ බොහෝ දෙනා රස්සා කරන්නෙ, එදා වේල පිරිමහගන්නයි. ඔයා වුණත්, මම වුණත් එහෙම වෙන්න පුළුවන්. ඒ අපේ වැරැද්දද? System එකේ වැරැද්දද කියලා බැණ අඬගහගෙන නම් තේරුමක් නෑ. පවතින System එක ඇතුළෙ ඉන්න ජීවින් වෙන ආයතන ප්‍රධානියාගේ සිට සුළු කම්කරුවා දක්වා ඔයත් ඇතුළත්ව හැදුණු මේ දැල ඇතුළෙ නොරිස්සීමි, තාඩන පීඩන, කැපිලි කෙටිලි, අමනාපකම්, දුෂ්ටකම්, එකට එක කිරීම් වගේම තමන්ගෙ වැඩක් බලං පාඩුවෙ ඉන්න එක සහ හිතුවක්කාරකම් කරලා සේවයෙන් පහ කරන තැන දක්වා දේ සිද්ධ වෙනවා. හිතන්න. මේ හැම දෙයක්ම රස්සාව කරන කාලෙ ඇතුළෙ ඔයාව අපිරිසිදු කරනවා. ලේ පුච්චනවා. නිහතමානීව, සහයෝගයෙන්, හැමකෙනෙක් වෙනුවෙන්ම සිහිනුවණින් යුතුකම් ඉටු කළොත් ඔයාගෙ ලේ පිරිසිදු වෙනවා වගේම system එකත් ටිකෙන් ටික ක්‍රමානුකූල වෙන්න පටන් ගනීවි. සමස්ත රැකියා පද්ධතියම යහපත් තැනක් වේවි.
මුල් බැහැගත්ත හුඟක් අදහස් අපිට වෙනස් කරන්න හරි අමාරුයි කියලා දැන් ඔයා හිතනවා ඇති. ඊටත් වඩා, වෙනස් කරනවා නම් වෙනස් කරන්න තියෙන දේවල් ගැන හිතද්දි ඔයාට කොහෙන් පටන් ගන්න ඕනෙද කියලා හිතා ගන්න බැරුවත් ඇති. ඒ හින්දා අපි ඔයාගෙ පැත්තෙන් පුංචියට වෙනස් වෙන්න පටන් ගනිමු. පළවෙනියටම ඔයා සහයෝගයෙන් සිටීමේ හැකියාව දියුණු කරගන්න.
අවිවේකී, විවෘත බවක් නැති, හැමතිස්සෙම භූත තර්ක අරන් එන මිනිස්සු එක්ක රැකියාවක් කරන තැනදි සහයෝගයෙන් ඉන්න එක වෙහෙසක් කියලා ඔයාට හිතෙනවා ඇති. ඒත් අපි හිතන තරම් ඒක අමාරු නෑ. ඔයයි, මමයි දෙන්නම අයිති වෙන අපේ පරම්පරාවට මඟ ඇරිච්ච ඇහුම්කන් දීමේ ගුණය ටිකක් දියුණු තියුණු කරගත්තොත්, මේ අය එක්ක සහයෝගෙන් වැඩ කරන එක, හරිම ලේසියි. අපේ පුරාජේරු කතා එළිදක්වන්න ඉස්සර, අනෙක් පාර්ශවයට කියන්න වුවමනා දේ මුදා හරින්න ඉඩදෙන්න පුළුවන් නම් අපි වෙනස් වෙන්න පටන් අරන් ඉවරයි.
ඔවුන් කියන දේ අහගත්තාට පස්සෙ ඔයාගෙ අදහසත් කියන්න. හෙමින් සීරුවෙ තීරණයකට එන්න. එතකොට නිරන්තරයෙන් තීරණ එහාට මෙහාට කිරීමේ කරදරය ඔයාට ඇති වෙන්නෙත් නෑ. හොඳ අදහස් හුවමාරුවක් පවතින තරමට කාර්ය සාධනය ඉහළ යනවා. පාරිභෝගිකයා සහ සේවාදායකයා අතර හොඳ අදහස් හුවමාරුවක් තිබේ නම්, පාරිභෝගිකයා සතුටු වෙනවා. සමාජ ජාල comment තීරු වල customer care නිලධාරීන් බැනුම් අහන විදිහ ඔයා දැකලා ඇති. එහෙම ගැටලු වලට සම්පූර්ණ හේතුව හොඳ අදහස් හුවමාරුවක් නැති කමයි. සේවා ප්‍රධානියා හා සේවකයන් අතරෙ වුණත් නිතරම ගැටුම් ඇති වෙන්නෙ මේ කාරණාව නිසාම තමයි.
අදහස් හුවමාරුවක් සාර්ථක කරගන්න හරිම ලේසියි. පළවෙනියටම ඔයාට තියෙන්නෙ ඕනෙ නිවැරදි කල්පනාවක්. ඒ කියන්නෙ, එලෝ විකාරෙන් පොළෝ අතු ගානවා වගේ නොසිටීම ගැනයි. නියම සවන්දෙන්නෙක් විදිහට, කතා කරන කෙනාට තමන්ගෙ අවධානය දෙන්න තරමෙ හැකියාවක් ඔයාට තියෙන්න ඕනෙ. ඔහුගෙ හෝ ඇයගෙ අදහසට හූ මිටි තියන්න. හැබැයි අනවශ්‍ය විදිහට බාධා කරලා, ඔයාගෙ අදහස ඒ වෙලාවෙ කියන්න යන්න නම් එපා. එයා කියන දේ මතක තියාගන්නත්, එයාට කියන්න අවශ්‍ය දේ හරියට කියන්නත් ඔයාගෙ අදහස් දැක්වීම බාධාවක් වෙන්න පුළුවන්. එහෙමයි කියලා කෙනෙක් පවසන දේ ගණන් නොගෙන ඉන්න එපා. වචන වලට වැදගත්කමක් දෙන්න. කාරණාවක් පැහැදිළි කරගන්න වෙලාව ගන්න ලෝබ නොවී ඉන්න. ප්‍රධානියාගෙ බැනුම් වලට පවා සාවධානව සවන් දෙන්න. මොහොතක් හිතන්න. වැරැද්දක් තිබේ නම් හදාගන්න. ගැටලුවක් නැත්තම්, ඒ කනෙන් අහලා මේ කනෙන් පිට කරන්න. ඒ මත රැඳිලා වෛරයෙන් පැසවන්න එපා. සතුටින් ඉන්නම බැරි නම් වෙන ආයතනයක් තෝරගන්න. ඒක ඔයාගෙ අයිතියක්.
ඔයාගෙ යටතේ ඉන්න අය ගැන, කාරුණික වන්න. වැරදි ඇතොත් පැහැදිළිව කියාදෙන්න. කෑගහනවාට වඩා, සරලව සෞම්‍යව පැහැදිළි කිරීමෙන් ඔවුන්ට තේරුම් ගන්න පහසුවක් වේවි. සෘජුව විමසන්න. සෘජුව පවසන්න. හැමෝම එක වගේ නොවයි. කෙනෙක්ගෙ මානසික තත්ත්වය වටහා ගන්න උත්සාහ කරන්න. රැකියාව රියැලිටියක් බව මතක තියා ගන්න. සමහර නවකතා පොත් වල තියෙන ආයතන වගේ ෆැන්ටසිමය ස්වභාවයක් රියැලිටිය ඇතුළෙ නැති නිසා, ගනුදෙනු හා ලිපි ලේඛන වලදි වෘත්තීමය ස්වභාවය රැක ගන්න හැමවිටම උත්සාහ කරන්න. ඕනෙම වෘත්තිය කරුණකදි ලිඛිත බවට මුල් තැන දෙන්න. නමුත් ආයතනය තුළ හුදකලා නොවී ඉන්න.
අපි මිනිස්සු නිසා හැමදෙයක්ම කතා බහ කරන්න පුළුවන්. යහපත් සන්නිවේදනයකට අපි කැපවෙන තරමට රැකියාවත්, ආයතනයත්, අපිත් දියුණු වෙනවා. ආයතන සංවර්ධනය වෙද්දි සමාජයත් සංවර්ධනය වෙනවා. සමාජය දියුණු වෙද්දි රටත් ඉහළට යනවා. මතක තියාගන්න. ඔයා පුංචි තිතක් නෙවෙයි. ඔයා රටක් වටිනවා. ඔයාට රටම වෙනස් කරන්න පටන් ගන්න පුළුවන්.
ගුඩ් ලක්
ReplyDelete