-204- වෙඩිං ලිපි ලිවීම නැවත අරඹන ලදි

ඉස්සල්ලාම ස්තූතිවන්ත වෙන්න ඕනෙ, මධුරංග අයියාට, මේ ලිපි මාලාව ඉවර කළේ නෑ නේද? කියලා මට මතක් කළාට, පොඩි පොඩි දේවල් නිසා, මේ ලිපි ලිවිල්ල එපා වුණා. ඉන්පස්සෙ ඇත්තටම, මට මේ ගැන අමතක වුණා.. බ්ලොග් එක වුණත් ලිව්වෙ, බොහොම කලාතුරකින්, පහුගිය මාස දෙකේ. ඒත් ජනවාරි මාසෙට ලියපු එකම ලිපිය වැඩක් වුණා. ඒ බ්ලොග් සටහන ගියානෙ තරුණයා පත්තරේ. මම නොදැම්මත් එහෙන් තෝරලා එය දාපු එකම මට ලොකු සතුටක්, පත්තරේට ලිපිය යැව්වෙ හෝ තේරුවෙ කවුරු වුණත්, ඒ අයට හුඟක් ස්තූතියි.

මේ දවස් වල බ්ලොග් එකට නිතර ලිපි නොලියවෙන්න එක හේතුවක් තමයි, මම බස් රේඩියෝවෙ සිහිනය දිගේ වැඩසටහන කරන එක. ඇත්තටම ඒ නිසා විවේකය ලැබෙන හැම වෙලාවම එයට යොදවන්න වෙනවා. පුළුවන් වෙලාවට සිංදුත් දෙනවානෙ. අනික මේ දවස් වල මම ඇඩ්වාන්ස් ලෙස උයන්න පුරුදු වෙනවා.. මොකද ගැහැණු ළමයෙක් වුණාම උයන්න අති දක්ෂ වෙන්න ඕනෙනෙ. අම්මාගෙන් ඉගෙන ගත්තත් මට අත්තම්මාගෙ අත්ගුණේ පිහිටයි කියලා, අපෙ අප්පච්චි හිතනවා. මං ගැන පොඩි අප්ඩේට් එකකින් පස්සෙ, එහෙනම් දැන් යමු නේද? අපේ වෙඩිං ලිපිය ලියන්න...

කාලෙකින් ලියන නිසා, මුලක් ඉඳන් නිදහසේ කියවන්න කෙනෙක්ට ඕනෙ නම්, වාගෙම අදත් දඩ බඩස් ගාලා එන අයට කියවන්න මම වෙඩිං සම්බන්ධ මම ලියපු සියලුම ලිපි මෙතන අමුණන්නම්.
අපි මුලින්ම කතා කළේ බැඳිල්ල ගැන.. ඉන් පස්සෙ, බඳින්නෙ කාවද කියලා අපි කතා වුණා. ඊට පස්සෙ අපි කතා කළේ, හැමෝම ලොකුවට වියදම් කරන එන්ගේජ්මන්ට් එක ලාබෙට කරන හැටි..එතනදි තමා අපි දැනගත්තෙ, එන්ගේජ්මන්ට් නෙවෙයි, ඒකට කියන වචනේ රෙජිස්ට්‍රේෂන් කියලා..ඒ වාගෙම මල් කළඹක් සරලව හදන්නත් අපි එතැනින් ඉගෙන ගත්තා. ඉන් පස්සෙ, අපි තවදුටත් රෙජිස්ට්‍රේෂන් ගැන කියලා. වෙඩිං ගැන කතිකාව ආරම්භ කළා. වෙඩිං පළමු පියවරේදි ම
අපි සාකච්ඡා කළ යුතු මාතෘකා අනු කොටස් දහයකට බෙදුවා..

1. වෙඩිං එක ගන්නෙ කොහෙද? (පළමු පියවරේදිම කතා කළා.)

2. කොහොමද වෙඩිං එක සරසන්නෙ? (මේ ගැනත් අපි කතා කළා)

3. කවුද මනමාලිට මනමාලයාට, අර අනික් අයට අන්දන්නෙ? (මේ ගැන අපි කතා කළා, එක ලිපියක් මදි වෙයි කියලා හිතුණත්, හර බර කමෙන්ට් නිසා, මගෙ වැඩේ හුඟක් පහසු වුණා...)

4. කොහොමද කෑම බීම?

5. වාහන වලට මොකද කරන්නෙ? වෙඩිං කාඩ්? කේක් පෙට්ටි?

6. කවුද චාරිත්‍ර කරන්නෙ?

7. කොයි වගේ හෝටලයකට ද යන්නෙ? (ගොන් පාට් දාන ඇනෝලා නිසා මෙය පස්වට කතා කළ යුතු එකක් වුණත් අපිට වෙඩිං එක සරසමු ලිපියෙ මුලින්ම මේ ගැන කිව්වා.)

8. සංගීතය කොහොමද?

9. කවුද පොටෝ ගන්නෙ? වීඩියෝ කරන්නෙ?

10. එදාට නීති කටයුතු කරනවා නම් ඒවා කොහොමද වෙන්නෙ?

ඉතින්, ඔයාලාට කියන්න තියෙන්නෙ, මේ වෙඩිං ලිපි ටික වාගෙම,මගෙ යාලුවන්ගෙ ප්‍රතිචාර වලත් දැනුම තියෙනවා. ඒ වාගෙම ඔයා දන්න දේත් අපිට හරිම වැදගත් වෙනවා.

දැන් අපි පිළිවෙළින් කතා කරනවා නම්, අපිට තියෙන්නෙ හතර වෙනි මාතෘකාව, ඒ තමයි

*********කොහොමද කෑම බීම?**********
අති විශිෂ්ටයි කියලා, මඟුල් ගෙවල් තුනකදි කියන කොට, හතකම කෑම රස නෑ... හුඟක් වියදම් කරලත් රසවත් කෑම වේලක් උත්සවයකදි දෙන්න සමහරු අපොහොසත් වෙනවා. අපි වෙඩිං එක ගන්නෙ කොහෙද කියලා කරපු සාකච්චාවෙදි, හෝටල් ගැන කතා කළානෙ. සමහර වෙලාවට ලස්සන හොටල් වල කෑම සවුත්තුයි. පිටින් ගේන්නත් බෑ. ඒ වාගෙ වෙලාවට, ටිකක් කල්පනා කරන්න වෙනවා, වඩා අත්‍යවශ්‍ය මොකක්ද කියලා. හැබැයි, ඉවුම් පිහුම් දෝෂ වලටත් වඩා, නියමිත කෑම බීම තෝා බේරා ගැනීමට බැරි කම නිසා තමයි, සමහර කෑම වේල් නීරස වෙන්නෙ.

සමහර වෙලාවට අපි ගියාම හොටෙල් වලින් දෙන්නෙ, සෙට් මෙනූස්.. ඒ කියන්නෙ, ප්ලේට් එකේ මුදලට අපි ඒ ඔක්කොම ගන්න ඕනෙ.. හැබැයි අද හුඟක් තැන් වල අපි සෙට් කරලා දෙන විදිහට ඒ අය කොටේෂන් භාර ගන්නවා. ඉතින් ඔබේ වියදමේ පරිමාවට අනුව, ඔබගේ රුචියට අනුව, ඔබට කෑම වේල සෙට් කරන්න පුළුවන්. රස ගැළපීම ගැනත් ටිකක් හිතන්න. මහ ගොඩක් වර්ග වලට නොයා, හුඟක් අය කන්න කැමති සරල දේවල්, 7 ක් හොඳටම ඇති.. පිඟානකට බෙදන්න පුළුවන් වෙන්නත් එපැයි. බත් වර්ග දෙකක්, මාලු, කකුලුමස් , අනිවර්යයෙන්ම තියෙනවානෙ.

මඟුල් ගෙවල් වල.. මස් මාලු නැති කරන්න බෑනෙ..හැබැයි.. හරක්මස් නම් නොගන්න එක හොඳයි. ඉතිරි වර්ග ගැන හිතුවොත්, අල කරියක්, කජු ග්‍රීන් පීස් මාලුවක් නිතරම මඟුල් උත්සව වල තියෙනවා, ඉස්සො හෝ කකුලුවො වාගෙම, සලාදයකුත් ලස්සනයි... පපඩම් , කට්ලට් මඟුල් ගෙවල් වල තියෙනවා මයි.. බටු වලින් හදන කරි එකක්, බ්ලොචම් එකක් තිබුණොත් තව රසවත්, පිරිප්පු මඟුල් ගෙවල් වලට ගැළපෙන්නෙ නෑ.

මම ඉහතින් සඳහන් කළේ, මිනිස්සු වැඩියෙන් කන ඒවා.. සමහර කරි වලට මිනිස්සු අතවත් ගහන්නෙ නෑ. එහෙම වුණාම වියදම අපරාදෙ. මම මේ පහතින් දක්වනවා, සාමාන්‍ය හෝටල් වල මෙනු කිහිපයක්. උදාහරණ විදිහට!!

ස්තූතිය විල්ලුද ඉන් හෝටලයේ වෙබ් පිටුවට

මේවා ආස්‍රයෙන් ඔබට වැඩි දෙනෙක් කන රසවත් ලාබදායි මතක හිටින කෑම වේලක් නිර්මාණය කරගන්න හැකි වෙයි. මේ විවාහ උත්සවයකට පමණක් නෙවෙයි. ගෙට ගෙවදීම්, උපන්දින, වාගේ උත්සව වලටත්, මෙනු තේරීමේදි මේ පිළිවෙළ ගැන ටිකක් හිතන්න ඕනෙ....මේවාගෙ පිරිප්පු තිබ්බාට, පිරිප්පු හැමදාම කන කෑම නිසා වෙඩිං වලදි යොදන එක අවම කරන්න.. වෙල්කම් ඩ්‍රින්ක් එක, හැමදාම දෙන කහපාට ඇපල් කෑලි දාපු බීම නොවෙන තරමට ලස්සනයි. අයිස්ක්‍රීම් කස්ටඩ් සමඟ ජේලි එක්ක පළතුරු කැබලි සහ වටලප්පන් වාගෙ වර්ග හතරක් ඔබට තෝරන්න පුළුවන් හැම තැනම වාගෙ අතුරුපසට. කිරිපැණි වාගෙ ජාති හුඟක් අය මඟුල් ගෙවල් වලදි කන්නෙ නෑ.. බිස්කට් පුඩිං එහෙමත් එහෙමයි.. ඒ නිසා, හැමදාම කෑවත් කට්ටිය අයිස්ක්‍රීම් කනවා. 

ගෙවල් වල තේ මේස එහෙමත් අතාරින්න බෑ කෑම බීම ගැන කතා කරද්දි. ඒක නම් පොඩියට කරන්න.. මොකද හුඟක් වෙලාවට හෝටලයට යන්න ඇඳගෙන එන අය තේ මේසෙටත් ඉඳගන්නෙ හරි අඩුවෙන්. ඒ නිසා තේ මේසෙ කෑම ගොඩක් තියලා නාස්ති වෙනවා. තෙල් වලං ලිප තියද්දි හදපු ටිකම තියන්න, හොඳටම ඇති. හවසට කිරි කෝපි දෙනවා නම්, ඒකත් කෑමට ම ඇඩ් කරන්න පුළුවන්. හවස 3 පනිනවා නම්, පිටත් වීමට, කිරි කෝපි දීම ඉතා හොඳයි. වෙඩිං එකේ කිරිබත් ස්ට්‍රක්චර් එක..එහෙම නැත්තං කේක් ස්ට්‍රක්චර් ඒවා කන්නෙ නෑනෙ.. ඒත් ඒවා ප්‍රධාන අංගනෙ.. ඒවාට යන වියදම් අයිති වෙන්නෙ සැරසිලි  අතරට.. එතකොට, වෙඩිං කේක් ගැන කතා කරන කොට අනිවාර්යයෙන්ම දැන් හැමෝටම දෙනවානෙ. කේක් කෑල්ලක් දැන් රුපියල් 50ක් විතර වෙනවා. කේක් කෑලි දෙසීයක් කියන්නෙ, එතැනටම ලක්ෂයක් යනවා. එහෙම නේද? ඉතිං!! කල්පනා කරලා බලන්න..ඒක තමන්ට හදා ගන්න හැකි නම් පිරිවැය කොයි තරම් අඩු කරගන්න පුළුවන්ද?කියලා.. හිරූ අක්කා ලිපිය දැක්කොත් අපිට ඒ ගැන කියා දේවි... මම නම් තවම වෙඩි කේක් හදන්න දන්නෙ නෑ... ඒ වාගෙම අඩු ගාණට පෙට්ටි අර ගන්නත් පුළුවන්!! ඒවාට තමා හුඟක් අය වියදම් කරන්නෙ!!! ඒ වියදම කේක් කෑල්ලට දුන්නා නම් ඇත්තටම හොඳයි... අනික ඕවා සරලව නිර්මාණය කරන්න හැකි දේවල්!!! ටිකක් හිතන්නයි ඕනෙ...අපි කේක් පෙට්ටි, වෙඩිං කාඩ් ගැන වෙන දවසක කතා කරමු..  එහෙනම් හිරු අක්කාගෙන් වෙඩිං කේක් හදන්න අහගමු නේද? 

අන්දන්න ගොස් ඇන්දෙන අපේ කෙල්ලෝ

ඔන්න යාලුවෙ ලෝක විනාසය research එක කරන්න ගිහින් ටිකක් කම්මැලි හිතුණ නෙරංජි ආපහු මඟුල් research එක පැත්තට හැරුණා... ඒකත් එක අතක විනාසයක් කියලා හිතෙන්න පටන් ගනීවි ඔබට අද මාතෘකාව සාකච්ඡාවෙන් පස්සෙ. මගෙ බ්ලොග් ලිපි සෑහෙන ඩොමැස්ටික් කරණය වෙලා කියලා මගෙ සමහර සොයුරියන් චෝදනා නගනවා.. ඒත් මේ ලිපි පෙළ කෙනෙක්ට විහිලුවක් වුණත්, තව කෙනෙක්ට වැඩක් නැති වුණත්, මම උත්සාහ කරන්නෙ, පත්තරේ ටීවී එක ආදී ප්‍රබල ජන මාධ්‍ය වලින් (සමහර වෙලාවට කියන්න අවශ්‍ය වුණත්) කියන්නට බැරි වුණ සමහර ඇත්ත දේවල් ඔබට සරලව වටහා දෙන්න..

ටීවී එකටවත් පත්තරේටවත් මේ තරම් ඇත්ත කියන්න බෑ.. කොටින්ම ඒ ශිල්පීන් කියන කිසි දේකට එහෙම නැත්නම් ඒ ආයතන කියන කිසිම දෙකට වැඩසටහන ඇතුළෙ විවාදාත්මක ස්වරූපයක් ඇති කරවන්නවත් බෑ. ඒ මොකද දන්නවද? ඔය වැඩසටහන් වල සෙග්මන්ට් එකක් ගන්න ඒ ශිල්පියා විසින්ම ඒ ආයතනය විසින්ම විශාල මුදලක් ගෙවලා අනුග්‍රහකත්වය ලබා ගන්න නිසා...

යාලුවෙ අද මම මේ ලිපියෙන් කතා කරන්න බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ, එක කාරණාවක් ගැන පමණයි. ඒකට හේතුව ඒ කාරණාව හරිම සංකීර්ණයි... සමහර විට එක ලිපියකුත් මදි වෙයි. අපි අද කතා කරමු මනමාලියන්ට අන්දන එක සම්බන්ධව. අපි දැනගත යුතු හැම කරුණක්ම වගේ..මට බැරි වෙන හා මඟ හැරෙන ඒවා මේ ලිපිය කියවීමෙන් පසුව හිරූ අක්කා නිවැරදි කරයි ඔබ වෙනුවෙන්. එයා කලින් ලිපි වලදිත් මට උදව් කළානෙ...

මේ ලිපියට එක සැරේ එන එක මාන්දමිකයි වගේ නම් අපි බඳිමුද?  අපි කාවද බඳින්නෙ? එන්ගේජ්මන්ට් එක ලාබෙට කරමු රෙජිෂ්ට්‍රේෂන් ගන්න හැටි. වෙඩිං පළමු පියවර වෙඩිං එක සරසමු....කියන ලිපි වාගෙම කමෙන්ටුත් බලලා එන්න..

හරි. එහෙනම්, ඉස්සර නම් සුදු සාරියක් ඇඳලා... අරලිය මල් කිණීත්තක් අරන් ගිය වැඩේ අද වෙනකොට සෑහෙන්න සංකීර්ණ වෙලා..කොටින්ම මේක අවුරුද්දක විතර ලොකු කාරියභාරයක්.. ලොකු ලොකු වැඩසටහන් වල ට එන ලොකු මිනිස්සු නම් කියන්නෙ, මනමාලියක් අන්දන්න භාරගන්නෙ මාස හයකට කලින් කියලා. ඒ තමයි ඒ අයගෙ අවම කාලය. වසරකට කලින් එනවා නම් ඒ අය වඩා කැමතියිලු.. හදිසි විවාහ වලට නම් ඉතින් අන්දන්න ලොකු මුදලක් ගන්නවාලු.

 මේ වෙලාවට ඉතින්, එක දවසක් අන්දගන්න මාස හයකට කලින් ගිහින් කියලා එන්නෙ අහවල් එකටද කියලා අපේ කුඩා මොළේට ප්‍රශ්නයක් එනවා තමයි.. ඒත් ඒ අය මෙහෙම දේවල් කියනවා..

• මනමාලි මහත නම් හැකි තරම් කෙට්ටු කරවන්න.
• කුරුලෑ පිරුණු කෙනෙක් නම් ට්‍රීට් මන්ට් කරන්න
• ෆේෂල් කිහිපයක් කරන්න
• පෙඩිකියු මැනිකියු කරන්න
• රෝම කූප වැක්ස් කරන්න
• සාරි තෝරන්න සහ ඒවාට ජැකට්ටු මහන්න 
• මල් බොකේ හදන්න
• කොණ්ඩෙ හදන්න සහ  හිස් හැරසිලි ගැන හොයන්න..
• අවශ්‍යය රියසල් කරන්න...( ඇන්දීම සහ ඇවිදීම සම්බන්ධ ඒවා පමණයි)

මෙන්න මේ හැම එකටම අදාලව ඒ අය ගිය විගසම මනමාලිට කාල සටහනක් දෙනවා.. ඉතින් ආදරණීය යෙහෙළියෙ. මම 23 ක තවම බැඳලා නැති කෙල්ලක් වුණත් යම් හැකියාවකින් හොයාගත් දේවලින් ප්‍රමාණික දැනුමක් ඇති කෙනෙක් නිසා... ඔබ , මම මේ කියන දේ අහලා ඒ ගැන මඳක් හිතයි කියලා මම හිතනවා.. යෙහෙළියෙ ඔබ විවාහ වෙන්න මාස හයකට කලින් බියුටීෂියන් ළඟට දුවන්න ඉස්සර කරුණාකරලා ඉස්සෙල්ලාම යන්න ඕනෙ වෛද්‍යවරයෙක් ළඟට. ලෙඩක් ඇතත් ...නැතත්.. මේ පියවර අනුගමනය කරන්න.. ඔබට වරදින්නෙ නෑ... ඔය බියුටිෂීයන් ගෙ ඇන්දීම එක දවසයි. ඒත් ඊට වඩා හුඟක් වැදගත් දේ තියෙනවා..

• ඔබගෙ ශරීරයේ ඇති කොලොස්ට්‍රෝල් සහ සීනී මට්ටම පරීක්ෂා කරන්න
• ශරීරයේ තයිරොක්සීන් ඌණතාවයක් තිබේදැයි පරීක්ෂා කරන්න ( මන්ද තයිරෝඩීතව දරුවන් මන්ද බුද්ධික කරවයි)
• කුඩා කළ රුබෙල්ලා එන්නත විද නැත්තම්, එය විද්දවා ගන්න (විවාහයට අවම මාස හයකටවත් පෙර)
• පැපොළ සඳහා නියමිත එන්නත ලබා ගන්න ( මොන බියුටි කචල කළත්, ඔය මාස හය ඇතුළෙ ඔය ලෙඩේ හැදුණොත් කෙල්ලනේ, කැලලි වහන්න හරි අමාරුයි.)
• ඔබගේ රුධිරය වර්ගය ඔබ නොදන්නවා නම් එය පැහැදිළිව දැන ගන්න.
• ඔබ සම්පූර්ණ වෛද්‍ය පරීක්ෂණයක් කරගන්නවා නම් තමයි වඩා හොඳ. නියමිත එන්නත් සියල්ල ලබාගෙන.
• ඔබේ දත් ටිකත් මතක ඇතිව දන්ත වෛද්‍යවරයෙක් ලවා ශුද්ධ කරවන්න. ෆ්ලෝරයිඩ් ට්‍රීට්මන්ට් එකත් වැදගත්.

පිරිමි ළමයිත් වෛද්‍ය පරීක්ෂණයක් කළා කියලා නරකක් වෙන්නෙ නෑ.. හරි යාලුවෙ ඉන් පස්සෙ සල්ලි තියෙන තියෙන විදියට ඔය කුමන බියුටීෂියන් ළඟට ගියත් වරදක් නෑ... මේ ටික ඔබේ රූපය වෙනුවෙන්,කියන්නෙ...මතක තබා ගන්න. සුමානෙකට සැරයක් තැම්බුං හොද්දක් බොන්න. හැකි තරම් වතුර බොන්න. පැණි රස සහ තෙල් කෑම ඒ මාස හයේ හැකි තරම් අඩු කරන්න. දවසකට පැයක් සිංදු දාගෙන නටන්න... වෙනිවැල් ගැට උරච්චි කරලා... කෝමාරිකා ටිකක් සුදු හඳුන් ටිකක් බෙහෙත් කඩේකින් ගෙනත් නාන්න කලින් මුණේ විනාඩි දහයක් විතර ගාගෙන ඉන්න... පුලුවන් නම් කඩල පිටිත් නියමයි... අයිස්ක්‍රීම් කන්න එපා.. ඒත් යෝගට් කන්න. බෙලිමල්, රණවරා, පොල්පලා කැඳ ටිකක් බොන්න. තෙබු කොළ සම්බෝලයක් දවස් තුනකට සැරයක් හෝ සුමානෙකට සැරයක් හරි කමක් නෑ ආහාරෙට ගන්න.. ඔයා ලස්සන වෙනවා..ස්ථිරයි...

ඒත් ඉතිං බියුටීෂීයන්ලා පෙති කඩලා මූණේ ගන්න කියයි. කරල් ගලවලා කොණ්ඩෙ ගාන්න කියයි. බඩට බොන්න පෙතිත් දෙයි. ටී පැකට් වාගේ ඖෂධ පැකට් එහෙමත් දෙයි... බඩට බොන පෙති ගැන නම් ටිකක් පරිස්සමෙන්.. ඉස්පිරිතාලෙ හිටියා එහෙම බීලා ලෙඩ වුණ අය..( මම ඉස්පිරිතාල ගැන හොඳට දන්නවා...බේත් ගන්න යනවානෙ.)

හරි දැන් මම කියා දෙන්නම්.. අන්දන වැඩේ ඇන්දෙන්නෙ නැතිව කරගන්න හැටි. මම මේ විස්තර ඔක්කොම දැනගත්තෙ සැලෝන් වලින්මයි. අයිබ්‍රෝස් හදා ගන්න ගියාම ඒ අතරෙ, හදිස්සියෙ යාළුවො එක්ක යනවා.. මම ගියාම ඒ ළමයි ව කතාවට අල්ලගන්නවා. ඒක වෙනම කලාවක්. ඔය ළමයි රහස් රකින්නම පුරුදු කරපු අය. ඒත් මිනිස්සුන්ගෙ හිත එළියට අඳින්න..අහැකි කෙනෙක්ට ඕක බොහොම සරල දෙයක්. මං මේ කියන දේවල් අනුගමනය කළොත් ඔයාට ඇන්දෙන්නෙ නැතිව හිටිය හැකි.

සැලෝන් එකකට ගිය ගමන්ම එක පාරම කියන්න එපා මගෙ වෙඩිං එක කරගන්නයි ආවෙ කියලා. ඉස්සල්ලා දවසෙ ඇහිබැම පොඩ්ඩක් හදවාගන්න.. ඒක හරි නැත්තං ඉතින් එයාට ඔයාගෙ වෙඩිං එක තරම් ලොකු ප්‍රෙජෙක්ට් එකක් කරන්න කොහොමටවත් ඔයා දෙන්නෙ නෑනෙ.. එහෙම නේද? පොඩ්ඩක් බලන්න එයා අන්දපු මනමාලියන්ගෙ ඇල්බම්ස් ටිකක්. ඒවා මේස උඩ දාලා තියෙනවා. දැන් රැවටෙන්න එපා නිලියන්ව මොඩල්ස්ලාව අන්දලා තියෙන ඒවාට. හැම වෙලාවෙම සමාන්‍ය අයට අන්දපුවා බලන්න... ඒ ක්‍රම වලට ඔබ ට ප්‍රියක් උපදිනවාද බලන්න. එහෙමනම් clean up  එකක් කරගන්න. එතකොට ඒ සත්කාරය ඔබට දැනෙනවා නම් ඔබට මේ තැන ගැන යහපත් අදහසක් ඇති වෙයි.. හැබැයි යාලුවෙ, මේ ක්‍රියාවලිය හොඳටම සාර්ථක වෙන්න නම් ඔබ එතනින් Normal dressing එකක් කර ගන්නම ඕනෙ.. මොකද එතකොට ඒ අය ඔබ එක්ක ගැටෙන ක්‍රමය ඔබට හැඟෙනවා. යාලුවා හොඳට ඇන්දුවා කියලා එයාටම ඔබේ වෙඩින් එක දෙන්න යන මෝඩ ගැහැණු ළමයින්ට කියන්නෙ, ඔබ ටිකක් මොළේ පාවිච්චි කරන්න කියලයි. Normal dressing එකක් කරලා ඔබට ඔබ ලස්සනයි කියලා හිතුණ තැනකට පමණක් ඔය වෙඩිං වැඩේ බාර දෙනවා නම් තමයි වඩා හොඳ.

  නොර්මල් ඩ්‍රෙසිං කරද්දිම , clean up කරද්දිම ඔබට තේරෙයි ඒ අයගෙ හිත වැඩ කරන හැටි. ඒ අනුව මම ඒ අය කොටස් කරනවා මෙන්න මෙහෙම. 

• තමන්ගෙ කස්ටමර්ගෙ හිතේ තියන දේට ප්‍රමුඛතාවෙ දීලා ඒක ඉෂ්ට කරන අය.
• තමන්ගෙ හිතේ තියෙන දේ සහ කස්ටමර්ගෙ හිතේ තියෙන දේ විශ්ලේෂණය කරලා අන්තිමට තමන්ගෙ දේම හොඳයි කියලා කස්ටමර්ගෙ ඔලුවෙ ස්ථාවර කරවන අය
• තමන් සහ කස්ටමර් දෙන්නාගෙම අදහස් වල සුසංයෝගෙකින් වැඩේ කරන අය..
• කස්ටමර්ට ඕනෙ කුදයක් කියලා ෆිනිෂ් එක තමන්ට ඕනෙ විදියට කරන අය
• තමන්ට සල්ලි ලැබෙන නිසා කස්ටමර් කියන ඕනෙ එකක් කරන අය.

ඔතනින් පළවෙනි කට්ටිය සහ තුන්වෙනි කට්ටිය පමණයි ඔබ තෝරා ගතයුතු... අනෙක් අය ඉන්නෙ අත්හළ යුතු ඉසව්වෙ. ඒත් සමහර විට හදිස්සියෙ ඔබට ඔවැනි ගැහුණු මිනිසුන්ව තෝරාගන්න බැරි වෙන්න පුලුවන්. පුලුවන් වෙන්න පුලුවන්. ඔය මොකාට අහුවුණත් බේරිලා තමන්ගෙ වැඩේ කරගන්න Method එකක් තියෙනවා... දැන් ඒක මම කියනවා..

පළවෙනියටම රූපලාවන්‍ය කියන දේ ගැන ඔබ මුලින්ම දැනුවත් වෙන්න. මහලොකු දෙයක් නෙවෙයි ඒක. සමහර වෙලාවට ඔය කට්ටිය අපිව අල්ලන්න භාවිතා කරන්නෙ අපි නොදන්න, එයාලාගෙ පාරිභාෂික කඩ්ඩ. මෙතනදි අපි ඉංග්‍රීසි දැනගත යුතුයි කියලාම නෙවෙයි මම කියන්නෙ. රූපලාවන්‍ය වලදි භාවිතා වන ඉංග්‍රීසි වචන දැනගන්න...ඊළඟට..සාරි වල සමාන්‍ය මිල ගණන්. ස්වාභාවික මල් වල සාමාන්‍ය මිල ගණන් දැන ගන්න.

ඒ වාගෙම ඔබ වෙනුවෙන් ඔවුන් දරණ පිරිවැය සහ ඔවුන් ඒ උදෙසා ලබන ලාබය අතර, වෙනස ගැන අවබෝධයක් ඔවුන්ගෙන්ම ලබා ගන්න.. ඔන්න දැන් කට්ටිය නෙරංජිට බනිනවා.. කොහොමද යකෝව් නෙරෝ උන් අපිට ඕවා කියායිද???? අනේ පිස්සුද? උන් කියන්නෙ නෑ.. අපි හොයනවා.. ගන්න පැකේජ් එක අතට.. ඒකෙ අඩංගු දේ බලන්න. ඒකෙ ඇඳුම මහන්න, අන්දන්න සහ මල් බොකේ එක නිර්මාණය කියන දේට අමතරව අඩංගු සියලු දේ වෙනම ලියන්න. ඔය ටිකම ඒ ආයතනය වෙන වෙනම එන සාමාන්‍ය අයට කරනවානෙ. ඒ ගණන් මිමි ටික හොයා ගන්න.. එවිට ඒ ගණන් එතුතු කරලා පැකේජ් එකෙන් අඩු කරලා අත් හැරියාම ඉතිරි වෙන මුදල, ඔබට අන්දන+ ඇඳුම් මහන + මල් බොකේ නිර්මාණය +  ඔවුන්ගෙ ලාබය.. දැන් ඔබට අනුමාන කරන්න පුලුවන්නෙ සාමාන්‍යයෙන්... ඇඳුම් මහන්න, බොකේ හදන්න, අන්දන්න යන වියදම ගැන .... එවිට ඔබට ඔවුන්ගෙ ලාබය නිකංම හිතත හැකි. ඉතින් ඔබ වෙනුවෙන් දරණ පිරි වැය අතර හා එයාලාගෙ ලාබය අතර ලොකු වෙනසක් තියේ නම් එතෙනට යන්න එපා. ඔබට එය පාඩුවක්. (ඇති වෙන්න සල්ලි තියෙන අය ට නෙවෙයි මේ කිව්වෙ.. සල්ලි තියේ නම් ඕනෙ තැනක යන්න..)

ඊළඟට මතක ඇතුව, ඔය වැඩ වලට අම්මා එක්ක යන්න.. කොල්ලා එක්ක යන්න එපා.. කොල්ල ගිය ගමන් සැලෝන් ලොක්කා කොල්ලාව මේසෙට ඉන්දව ගෙන, කෙල්ලව මුහුණ චෙක් කරවන්න පොඩි එවුන්ට භාර දෙනවා.. ඉන්පස්සෙ අර කොල්ලාට පොවනවා මාර පෙවිල්ලක්. පර්ස් එක හින්දන තරම් උන්ගෙ විටමිනුයි...පේස් වොෂුයි, ස්ක්‍රබ් වගේ දේ ගැන..කොල්ලා කෙල්ලට තියෙන ආදරේ මේ අය සමාජය ඉස්සරහ පරීක්ෂාවට ලක්කරවන විදිහෙන් කෙරන ඔය කුමන්ත්‍රණයට මධ්‍යම පාන්තික කොල්ලො හරියට අහු වෙනවා.. (සිව් වතාවක් ඔවැනි සිදුවීම් දෑසින් දුටුවෙමි.)

ඉතින් කොල්ලනේ, කෙල්ල සැලෝන් යන්න කතා කළොත් ආදරෙන් මේ ටික පහදලා, අම්මා එක්ක යවන්න. ඔය වෙළඳ ගැටේට අහු වෙන්න එපා..කොල්ලා යනවා නම්, අනිවාඩෙෆා මනමාලිගෙ මල්ලි කෙනෙක් හරි එක්ක ඒ එක්ක යන්න. කෙල්ලගෙ අම්මා ගියාට වැඩකුත් නෑ...මොකද අම්මාවත් කෙල්ල එක්කම යවනවා... තේරුණානෙ.

බෙස්ට් මන් කෙනෙක් ගනිද්දි මනමාලයාට වඩා කොට, කෙට්ටු කෙනෙක් ගන්න එකෙන් මනමාලයාගෙ පෞර්ෂත්වය කැපී පෙනෙනවා.. ඒක තමා වෙන්න ඕනෙ.. ඒත් එහෙම කියලා මනමාලියො ගන්නෙත්, තමන්ට වඩා කෙට්ටු, පුංචි යෙහෙළියො..ඒක මෝඩ වැඩක්.. අනේ හැකි තරම් ඔබ බ්‍රයිස්මේට්ලා තෝරනකොට, ඔබට වඩා මහත අය ගන්න.. බ්‍රයිස් මේට් මනමාලිට වඩා අඟලක් උස වුණත් හොඳයි.. පාට අඩු කෙනෙක් ගන්නකක..මොකද මනමාලි පුංචි ලා බාල පැහැපත් තැනත්තියක් කියලා හැඟුණාමයි නේද?ලස්සන. ඒ වාගෙම ඔබ උඩ රට ඇඳලා තුන් තැල්ල දානවා නම්, ජීවිතේට තනි තැල්ල බ්‍රයිස් මේට්ලාට දාන්න එපා... මොකද තනි තැල්ල තමයි හුඟක්ම ලස්සන. තුන් තැල්ලෙන් කරන්නෙ තනි තැල්ලෙ ලස්සන මකලා එයින් එන ඇස්වහ කටවහ දුරු කරවන එක. ඔබගෙ බියුටීෂියන් සමහර විට බ්‍රයිස් මේට්ලාට තනි තැල්ල දාන්න දඟලයි. ඒකට ඉඩ දෙන්න එපා. බ්‍රයිස් මේට්ලාගෙ වර්ණ. වෙඩිං තීම් එක එක්කම යන්න ඔබ ම තෝරන්න. ඒ අය කැපී පෙනෙන විදිහෙ වර්ණ තෝරන්න දෙන්න එපා. මොකද මේ ඔබේ දවස. ඔබ ලාබාලව. ඔබ හැකි තරම් හැඩට සිටිය යුතු දවස. ඔබ නොදන්නවා වුණාට, ඔබට වඩා ඉලක්ක ගත ලස්සනක් බ්‍රයිස් මේට්ලාට දෙන්න, සමහර සැලෝන් වල බියුටීෂීයන්ලා උත්සාහ කරනවා. බ්‍රයිස් මේට්ලාගෙ නම්බර්ස් පුද්ගලිකව අරන් ඔවුන්ට වෙනම දවස් වල කෝල් කරලා, ඔවුන්ට වෙනම ට්‍රීට්මන්ට් කරන්න එන්න කියනවා. ඔබ ගැන ඔවුන්ගෙ හිත බිඳව බිඳව, ඔවුන්ව ඔබේ දිනයේ දී ඔබේ මුදලින් ලස්සන කරන්න උත්සාහ කරනවා. අර පිරිවැය සහ ලාබය අතර වෙනස බලන්න කිව්වෙ ඔන්න ඔය හින්දා යාලුවෙ.. ඇයි මේ අය එහෙම කරන්නෙ. ඔබේ වෙඩිං එක ඕකෙන් ඉවරයි.. ඒත් අර බ්‍රයිස් මෙට් වෙඩිං..තව ඉස්රහට නේද? එයාලාට එයාලාගෙ දවසෙ හම්බෙන්නෙත් ඔය සාම්බාරුවම තමා..එදාට ලස්සන වෙන්නෙ එයාගෙ බ්‍රයිස් මේට්ලා..මේ තමා මාර්කට් එක ( මේ හැම දේම මම හොයා ගත්තෙ, ඔය තැන් වලට එන දුරකථන ඇමතුම් ඇසුරින්, වැඩ කරන ගැහැණූ ළමයිගෙන් ප්‍රශ්න අහලා... ඒවා මම ඇහෙන් දැක්කා.. මේ දේවල් සියල්ල සත්‍යයි. ඔබට කැමති නම් පිළිගන්න...)

මේ බ්‍රයිස්මේට් ගැටලුවට හොඳම විසඳුක් දෙන්න අද මම ලැහැස්තියි.. ඇයි? ඔබ බ්‍රයිස්මේට්ලා ගන්නෙ...ඒකෙ තේරුම මොකක්ද? ඇයි ඔබ බෙස්ට්මන් ගන්නෙ,මොකක්ද ඒකෙ තේරුම... ඔය බටහිරදි බ්‍රයිස් මේට්ව ගන්නෙ මොකටද? මනමාලිගෙ වේල් එක උස්සන් යන්න. අනික මනමාලි පල්ලියෙදි දෙවියන්ට වඳිද්දි බොකේ එක තියන් පැත්තක ඉන්න...මනමාලියි මනමාලයයි යද්දි ඒ යන මඟ ඔවුන්ට මල් ඉහින්න.. පෙරදිගට ඕවා ආවෙ එකදහස් අටසිය ගණන් වලත් මැදදි.. ජනප්‍රිය වුණේ එක් දහස් නවසිය ගණන් වලදි. සිංහල මනමාලියන්ට ඔය දෙවනි මනමාලිව තිබ්බෙ ඇස් වහ දුරු වෙන්න... පෝරුවෙදි ඇඟේ මල් කළඹ අරන් සහය වෙන්න.. පොටෝ වලට පාලු මකනවා මිසක් අද වෙන කිසිම දෙයක් දෙවනි මනමාලියො නිසා වෙන්නෙ නෑ.. 

බටහිර දි මනමාලයාට යහලුවෙක් හිටියෙ අවශ්‍ය වෙලාවට මඟුල් මුද්ද දෙන්න සහ, අල්තාරය අසල ඉන්න මනමාලයා සහ පල්ලියෙ පසු පුටු වල ඉන්න නෑයන් අතර සන්නිවේදයක් කරන්න වුවමනා නම් ඒ සහයට... ඉතින් ඕක ලංකාවට ආවෙ කොහොමද? 

ඒ කාලෙ අපේ රටවල යෝජිත විවාහ වලදි, මනමාලයා මංගල්ලෙට එනකොට මනමාලි කලින් දා රෑ යාලු වුණ කොල්ලා එක්ක පැනලා ගිහින් තිබුණ අවස්ථා එමටයි.. ඉතින් මනමාලයාගෙ වේදනාව නොපෙන්නා.. ඒ බව දැන ගෙන පිට පාරෙන්ම හැරිලා යන්න....මඟුල් ගෙදරට කලින් මඟුලට එවපු නියෝජිතයෙක් හිටියා. ඒ තරුණයා එදා ආවෙ හිස් අතේ එන්න බැරි නිසා සුදු මල් කිණිත්තක් අරගෙනයි.. ඔන්න ඔය සංකල්පය බටහිර බෙස්ට්මන් සංකල්පය එක්ක බද්ද වෙලා තමයි ලංකාවට බෙස්ට් මන්ලා ආවෙ. 

දන්නවාද සමහරු ඔය දෙවනි මනමාලි වෙද්දි  බය කරනවා නේද මනමාලිට මොනාහරි වුණොත්  දෙවනි මනමාලිව තමා මනමාලයා කැන්දන් යන්නෙ කියලා.. ඕකට වෙනම විද්‍යාත්මක පසුබිමක් තියෙනවා.. මනමාලි ඔය කාලෙට දෙවනි මනමාලි එක්ක බොහොම හිතවත් වෙනවා. හැම දේම ඈට කියනවා. මනමාලි යම් තරුණයෙක් සමඟ රහසක් සබඳතාවක් තියේ නම් එයත් දෙවනි මනමාලියට කියනවා.. දෙවනි මනමාලිව කලින්ම බය කළාම, කවදාවත් තරුණයෙක් සමඟ හඳපානේ යන චේතනාවක් මනමාලිට තියෙනවා නම්, ඒක ඉටු කරවන්න දෙවනි මනමාලිගෙන් රුකුලක් නෑ.. ඒ වාගෙම එය දැන ගත් විගස ඇය විසින් මනමාලි ගැන වැඩිහිටියෙකුට දන්වනවා... 

ඉතිං අද මෙහෙම බර සාරෙට වෙන මඟුල් වල, ඔහොම දේ වෙන්නෙ නැති තරම්නෙ.. ඉතිං මොකටද ඔය සල්ලි නාස්ති කරලා බ්‍රයිස් මේට්ලා ගන්නෙ... පල්ලි විවාහෙකට නොවෙයි නම්, සිංහල බෞද්ධ විවාහෙට බ්‍රයිස් මේට්ලා ඕනෙම නෑ.. බෙස්ට්මන්ලාත් ඕනෙ නෑ.. දැන් කොහොමත් ගෙදරින් උදේම යන්නෙ සැලෝන් එකටනෙ. සැලෝන් එකෙන් යන්නෙ පොටෝ ෂූට් එකටනෙ.. මට අනුව මනමාලිට මල් කළඹ දෙන්න සුදුසුම කෙනා තමයි.. මනමාලයා...ඇයි ඔක්කොම කොරන්න හොඳ නම් ඕක දෙන්න නරකද?

බ්‍රයිස්මේට්ලා නැත්තම්, ඔබව විතරනෙ අන්දන්න තියෙන්නෙ. කොයි තරම් සරල වැඩක්ද? ඔබට පාලුයි කියලාම හිතෙනවා නම් අවුරුදු 6ක විතර පුංචි මල්කුමාරියක් මල් කුමාරයෙක් ගන්න ඔබේ සහයට..හිතේ කුහක කම ඉරිසියාව මුකුත් නැති පුංචි දරුවො... මේකප් ඕනෙත් නෑ ලොකුවට.. 

ඔබට දාන මේකප් එක පැය දහයක්වත් තියෙන හොඳ එකක් වෙන්න ඕනෙ.. ඔබ යන දවසෙම බියුටීෂියන්ගෙන් අහන්න ඕනෙ, නෝමලර්ල් ඩ්‍රෙසිං එකක මේකප් එකට වඩා මේක වැඩි වෙන පියවර මොනවාද කියලා.. ඒවා දැනගන්න ඔබට අයිතියක් තියෙනවා..ඒවා හංගනවා නම් ඒ අය බොහෝ විට වංචාවක් කරන්නෙ..පියවර දැනගත්තොත්, ඒවා මතක තියාගෙන නිවසට ආ විගසම ඒ ටික කොහේ හෝ ලියන්න.. වෙඩිං එක කලි දවසෙ ආයෙ මතක් කරගන්න.. තමන් හොඳ සිහියෙන් මේකප් එක කරද්දි ඉන්න.. අතපසු වීම් වුණොත් කේන්ති ගන්න නම් එපා..බොහොම කරුණාවෙන් ඇයට පහදන්න... යාප්පුවෙන් වැඩේ ගත්තා කියලා පාඩුවක් නෑ.. මේකප් සහ ඔය ෆේෂල් ආදී ට්‍රීට්මන්ට් වර්ග එක්ක ඉන්න අය සමඟ යම් තරහක් ඇති වුණොත් ඉන් පස්සෙ ඔවුන් එක්ක කිසිම ෆේෂල් එකකටවත්, මේ කප් එකකටවත් යන්න නම් එපා.. කෙමිකල් භාවිතාවෙන් කරන වැඩ නිසා පුංචි හරි තරහකට පළිගැනීමක් සිද්ධ කළොත් ඒක ඔබේ ජීවිතයටම බලපායි...

ඔය සමහර බියුටීෂියන්ලා කලු මනමාලියන්ට සමහර වර්ණ ගැළපෙන්නෙ නෑ කියලා කියනවා. ඒත් ඔබට ඕනෙ වර්ණය ඔබ අඳින්න ඉල්ලන්න..මොකද ඔබ අසතුටින් ඇඳගෙන ඉන්නවාට වඩා සතුටින් අඳින ඕනෙම දේකට ඔබ ලස්සනයි..ඇඳුම් මෝස්තරයත් ඒ වාගෙමයි.. සමහරු ඉන්නවා ගොයිං අවේ වේල් දාන්න ආසා අය...වෙඩිං උඩ රට ඇඳලා, ඕනෙ නම් හවසට වේල් දාන්න... ඒකෙ ලොකු ප්‍රශ්නයක් නෑ.. සමහර බියුටීෂියන් ලා කම්මැලි කමට බෑ කියනවා. ඒත් පොඩි වේල් එකක් දාන එක හරිම සරලයි... ගොයිං අවේ අඳිනවා නම් ඒකට පැය එකහමාරක් දෙන්න ඕනෙ.. මනමාලි කොහොමත් වැඩිය කන්නෙ නෑනෙ... ඉතිං ඒ පැය එකහමාර ලන්ච් එකෙන් අල්ලත හැකි.. අනෙක් අය කනකං මනමාලිට ඇන්ද හැකි... මනමාලයාට ඉතිං ටග් ගාලා මාරු කරන්න පුලුවන්. නිළමෙ ඇඳුම ගලවන කෙනා ඒවා ගැන දන්නවා... බීම නම් ඕනෙම නෑ කිව්වාට, වෙඩිං වලදි පොඩි පිස්සුවක් කරන්න යාලුවො හරි ආසයි...මනමාලිව වඩා ගන්න කියයි.. මේස උඩ නටන්න කියයි ... විල්බැරැක්කෙ දාගෙන යන්න කියයි.. ටික දුරක් බයික් එකක යන්න වෙයි .. ඇත්තටම ඕවාට මුලු ඇඳුම වත්, කාර්තිය දාපු ඔසරියවත් (පත්තිනි ඇඳුම) ගැළපෙන්නෙ නෑ...ඒ නිසා ගොයිං අවේ එකකට ගියාට කමක් නෑ... ඒත් මුදල් අනවශ්‍ය ලෙස වියදම් කරන්න බැරි නම්, නොකර හිටියා කිසි ගැටලුවක් නෑ.. ඒත් මඟුල් ඇඳුමෙ ගෞරවය ගැන අමතක කරන්න එපා...

මනමාලියෙකුට දැන් දවස් දෙකටම අන්දවන්නෙ එකම කෙනා.. ඉතින් මනමාලයා දෙන සාරියත් මනමාලිටම තමයි තෝරා ගන්න වෙන්නෙ...ඉතින් ඒක මනමාලිගෙත් කැමැත්තට තෝර ගත්තාම හරි.. වැඩියෙන් මිලට  වඩා ලස්සනට හුරුබුහුටියට සහ දුර්ලභ කම ප්‍රමුඛත්වය දීලා තමයි සාරි ගන්න ඕනෙ.. සමහර වෙලාට දෙවනි දවසෙ මනමාලිය අඳින සාරියම, මඟුල් ගෙදරට ඇඳන් එන කාන්තාවො ඇඳලා ඇවිත් තියෙනවා මම දැකලා තියෙනවා.. තවත් ගොඩක් දේවල් මේ වෙලාවෙ මතකයට එනවා.. ලිපිය දිග වැඩියි.. ඉතින් තව පොස්ට් එකක් ලියන්න වෙනවා ඉතිරිය ලියන්න....ඇන්දීම ගැන කොයි තරම් දේවල් තව තියෙනවාද? එහෙනං ඉක්මනින්ම ඒ පෝස්ටුවෙන් හමුවෙමු...

වෙඩිං එක සරසමු.

ඒ කාලෙ ඇනොනිමස්ලාට තිබුණ මාර තැනක්. ඒත් දැන් අනොනිමස්ලාම ඒ තැන චාටර් කරගෙන. ඒත් සමහර ඇනෝලා ඉන්නවා බොහොම වියත්. ඉතින් අවියත් ඇනෝලා කිහිප දෙනෙකුට තිබ්බ, ප්‍රශ්නයක් මුලින්ම නිරාකරණය කරන්න ඕනෙ හින්දා, මම දෙවනි ප්‍රශ්නය සාකච්ඡා කරන්න ඉස්සර හත්වෙනි ප්‍රශ්නයට යනවා කියලා හිතුවා. ඉතින් ඇනෝවරුනි අපහසුවට පත්වෙන වචන  එව්වාට ලිව්වාට වැඩක් නෑ.. මම කමෙන්ට් මොඩරේට් කරනවා..ඒ නිසා නොවැදගත් දේ කියන්න ලියන්න මේ බ්ලොග් එකේ නම් මහන්සි වෙන්න එපා.

එහෙනම් මෙන්න දෙවනියට අපි හත්වන කොටස සාකච්ඡා කරමු. පළවෙනි ලිපිය නොදුටු කෙනෙක්ට මෙතනින් ඒ ලිපියට යන්න පුලුවන්. එන්ගේජ්මන්ට් රෙජ්ස්ට්‍රේෂන් ගැන ලියපු කතා ටිකත් දැනුම කැටගරිය බැලුවාම හොයා ගන්න පුලුවන්.

කොයි හෝටලේටද යන්නෙ?

මේ වගෙ කොටසක් ඇත්තටම දැම්මෙ, අපේම නෑදෑයන්, නිසා අපි ලබපු අත්දැකීම් නිසයි.

සමහරුන්ගෙ වෙඩිං එක සහ හෝම් කමිං එක අතර පරතරය සති දෙක තුනක් තියෙනවා. ඒ ඒ අයට සල්ලි තියෙන හැටි අනුව තමයි ඔය විගඩං තීරණය වෙන්නෙ.. ඒත් සාමාන්‍ය මිනිස්සුන් වන අපේ නෑ මිතුරන්ගෙ උපරිමය දවස් දෙකයි හෝ තුනයි...මම හරිනෙ.

ඒත් අපේ සමහරුන්ගෙ තියෙන පණ්ඩිත කමට මේ දවස් තුනට යනවා රටේ අනික් කෙළවරටම. ගියාට නම් අපිට කමක් නෑ.. ඒත් පසු උත්සවයේ අනික් දේවල් සංවිධානයේ දි ඒක හරි අපහසුයි. ඒ නිසා හෝම් කමිං එකට අන්දන,පින්තූර ගන්න අයට එන්න පහසු,නැතිනම් අඩු වෙලාවකින් ඒ අය ළඟට ඔබට යන්න පහසු දුර සීමාවක හෝටලයක් ඒ කාලෙ අතරදි තෝරාගන්න එක තමා වඩා හොඳම. මොකද ඔබට ගෙවන මුදලට, අපරාදෙ වැඩ ටික කරගන්න බැරි වෙනවා, ඔබ ගමනට වැඩි වෙලා තියා ගත්තොත්...ඒ වාගෙම ගමන් වෙහෙස ඔබේ මුහුණෙන් පෙනේවි.එක දිගට වාහනයක යන එකත් වෙහෙසයිනෙ....ගෙවන මුදලට උපරිමය කරගන්න කියලායි ඔබට කියන්න තියෙන්නෙ...හෝම් කමිං ඉවර වෙලා යාපනේ, බැරිනං ඕනෙ සිංගප්පූරුවක ගියාට කමක් නෑ..ගෙදර මිනිස්සු අමාරුවෙ නොදා..

උදාහරණ - අපේ පුංචි අම්මා බැන්දා. අගෝස්තුවෙදි. එයා බැන්දෙ කොටිකාවත්තෙ.. ගියෙ රත්නපුරේ.. පහුවදා හංවැල්ලට එන්නත් ඕනෙ.. වෙඩිං එක හවස් වරුවෙ තමා, ඒත් පොටෝග්‍රැෆර්ට සල්ලි දවසටම බැඳලා තියෙද්දි පින්තූර ඇති වෙන්න ගන්න බැරි වුණා විතරක් නෙවෙයි.. දෙවනි දවසෙ අන්ද ගන්නත් හුඟක් කරදර වුණා.. අන්දන කෙනා කිව්වා රත්නපුරේ යන්න බෑ කියලා. ඔක්කොම ඇනෙනවානෙ එහෙම වුණාම...ඒ වාගේම ගමනෙදි වෙලාවක් තීරණය කරගන්නත් බෑ.. අපි ඉතින් අන්තිම මොහොතෙ උදේ පාන්දරම රත්නපුර ගිහින් ජෝඩුව කොළඹ එක්ක ආවා...ඒ නිසා නූලෙන් වැඩේ ගොඩ ගියා.. ඒත් අපරාදෙ පොටෝ වලට වෙඩිං දවසම තියාගන්න තිබුණානෙ. අනික හෝම් කමිං අන්දලා තිබ්බෙත් හදිසියට.

ඔය වාගෙ හේතු නිසා තමයි තැන ගැන සැලකිලිමත් වෙන්න ඕනෙ. දැන් ඇත්තටම මහත්තයාගෙ ගම දුර නම්,ඒවාට වෙනම කතා කරලා සංවිධානය වෙන්න පුලුවන්නෙ.. අඩුම තරමෙ එහෙම සංවිධානයවත් වෙන්න කියන එක ඉල්ලනයි.. මේ කොයි හෝටලේටද යන්නෙ කියන පැනය තිබ්බෙ. අනෝලාට දැන් පැහැදිළි ඇති. මම හිතන්නෙ.


හරි දැන් අපි මඟුල් ගේ සරසමු

ඉස්කෝලෙ ඉඳන්ම තමා ඉතින්, අපි මේවාගෙ සැරසිලි කටයුතු පුරුදු වෙන්නෙ.. ඒකට තියෙන්න ඕනෙ හොඳ ඇහැක්. මෙතනදි තමා ඔය කවුරුත් කියන තීම් කලර්ස්, වෙඩිං තීම් වාගෙ අරු මෝසම් එළියට එන්නෙ. දවසක් සුබාසිරි බල බල ඉන්නකොට කෙල්ලෙක් කියපි,
“අපේ තාත්ති ගෙ බිස්නස් එක පර්නිචර්ස්. ඉතින් අපිත් හිතුවා අපේ තීම් එක විදිහට ලී බඩු ගන්න.“
ඉතිං මේ අයගෙ වීඩියෝව බැලුවාම තේරුණේ  කේක් එක තියෙලා තියෙන්නෙ මේසයක් උඩ පුටුවක් අනිත් පැත්ත හරවලා. පෝරුව අල්මාරියක් වාගෙ.. පහන එල්ලා තියෙන්නෙ ඇඳුම් රාක්කෙ. මේ වාගෙ දෙයින් විවිධත්වය රැකුණාට, ගරුත්වය ආරක්ෂා වෙනවාද කියන ප්‍රශ්නය නම් ඒ වෙලාවෙ මට ආවා.

ඒත් ඉන් පස්සෙ වෙලාවෙදි මට කල්පනා වුණේ තාත්තා මිනී පෙට්ටි සාප්පුවක වැඩ කළොත් මේ ක්‍රමයට යන කෙනෙක්ට මොකක් වෙයිද කියන එකයි.

ඒ නිසා හැම වෙලාවකම සැරසිල්ලක් කරද්දි විවාහයේ ගෞරවය රකින්න ඕනෙ. ලස්සන කියන දේ සරලව ඇති කරගන්න පුලුවන්. මඟුල් ගෙදර සරසිලි වලට අවධානය යොමු කරද්දි, ඒ දේ හොඳින්ම මතක තියා ගන්න. පාට තෝර ගන්නකොට එකිනෙකට ගැළපෙන, ඔබ ආසා කරන පාට දෙකක් තෝරා ගන්න.. සුදු කියන වර්ණයත් එක්කම තව වර්ණයක් තෝරගන්න එක තමා හුඟක් අය කරන්නෙ. කැමති නම් සුදු අත්හැරලා වෙන වර්ණ දෙකකට යන්නත් බැරි කමක් නැහැ.

මේ වර්ණ තෝරා ගනිද්දි... ඊට ගැළපෙන්න තමා සැරසිලි සියල්ල නිර්මාණය කරන්න ඕනෙ. ඒ වාගෙම කාඩ්, කේක් පෙට්ටි , බ්‍රයිස්මේට්ලා ඉන්නවා නම් ඒ අයගෙ ඇඳුම්, මේ ඔක්කොම තීරණය වෙන්නෙ ඒ අනුව. කාර් එකත් ඒ සැරසිල්ලට අනුගත කරන්න.. කේක් අල්ලන කූඩය පවා ඒ විදිහට කරන්න පුලුවන්.. ලෝකෙ ප්‍රසිද්ධම තීම්ස් තමා බීච් තීම්, ග්‍රීන් තීම්, වාගෙ ඒවා..

ස්වාභාවික මල් වලින් සරසන්න පුලුවන් නම් ලස්සනයි.  හැබැයි පැවැත්ම රැක ගන්න ටිකක් අසීරුයි. ප්ලාස්ටික් නම් ඒ ප්‍රශනය නැහැ. ඒ සියල්ල තීරණය වන්නෙ මුදල් මත. ඔබගෙ හැකියාව අනුව මේ සියල්ල වෙනස් වෙනවා.. ඩෙකරේෂන් කීපයක්ම තියෙනවා. වෙඩිං එකකදි

1. ටේබල් ඩෙකෝ
2. පෝරු ඩෙකෝ
3. කේක් හරි කිරිබත් හරි ඩෙකෝ
4. සෙටි බැක්
5. ලන්ච් එක ගන්න තැන
6. දොර ඩෙකෝ
7 පහන
8. කාර් ඩෙකෝ එක
9. මිල්ක් හර් ෂැම්පේන් හරි ෆන්ෂන් එක.


මේ සියල්ල එකිනෙකට ගැළපෙන සරල ලස්සනක් තියෙනවා නම් හරි ලස්සනයි.. ඒ මල් වර්ගයක්
තෝරාගනිද්දි බොකේ වලටත් ඒ මල්ම යොදනවා නම් තවත් ලස්සනයි..

පෝරුව තමන්ටම කියලා අලුත් එකක් හදාගන්න අද කාලෙ හැම කෙනාටම අමාරුයි. පුලුවන්නම් හොඳයි. ඒකට ඕනෙත් ඉතිං ඇහැ තමයි. ඒ වාගේම ටිකක් දක්ෂ යාලුවො ටිකක් ඉන්නවා නම් මේවා සරල දේවල්. බඩ බැඳගෙන ඉන්න යාලුවො ඉන්නවා නම්, මේවා ඇත්තටම සරලයි..

උඩරට මනමාලියො දැන් කපන්නෙ කිරිබත්. පහත රට මනමාලියො කේක් කපනවා. ඒ වාගෙම ෂැම්පේන් වෙනුවට දැන් කිරි පන්ෂන් තියෙනවා. ඒක අත්‍යාවශ්‍ය නැතත් කට්ටිය කරනවා. සමහරු නම් පොල් මල් පුබුදනවා.. තව අය පරෙයියො අරිනවා... ඕවා ඉතින් ඒ ඒ අය කැමතිනං කරන ඒවා මිසක් අත්‍යාවශ්‍ය නැහැ. චාරිත්‍ර වල නැහැ. පාලුව කියන දේ අඩු වෙන්න. නමුත් කාටවත් කරදරයක් නොවෙන්න සැරසිල්ල තිබුණා නම් හොඳටම ඇති. හුඟක් කියන්න දෙයක් නෑනෙ.. ඒ ගැන තවත්, මොනාහරි සරසිලි ගැන ප්‍රශ්න තියෙනවා නම් අහන්න යාලුවේ...

පෝරුව ළඟ හොඳ වාතාශ්‍රයක් තියෙන්න ඕනෙ නිසා. එතන ඉඩ ටිකක් වැඩියෙන් තියන එක සැරසිලි කරුවන් අතින් විය යුතු දෙයක්. දැන් පහසුකම් තියෙන නිසා. තමන්ට පුලුවන් සියල්ල නිර්මාණය කරන්න සියල්ලටම කලින් ග්‍රැෆික් වලින්. ඉන් පස්සෙ හොඳටම ගැළපෙන විදිහට නිර්මාණය කරන්න පුලුවන්.

සෙට් බැක් එකට ගන්න පුටුව හුඟක ලොකු නොවුණාම ලස්සනයි. තව පොඩි දෙයක්. නැටුම් කරන අයට ඔබේ උත්සවේ ඉඩක් තියෙනවා නම් ඒ අයට ඒ සඳහා ඉඩ වෙන් කිරීම වැදගත්. මම කිව්වෙ උඩරට නැට්ටුවො ගැන. බීලා නටන අය නම් ඉඩ හදාගන්නවානෙ.

වෙඩිං පළමු පියවර

බ්ලොග් එකකින් අපට රට වෙනස් කරන්න බෑ. බ්ලොග් එකක් කියන්නෙ අපිට හිතෙන, අපි හොයාගන්න, අපි තේරුම් ගන්න යම් දෙයක්, නොමිලේම අනික් අයගෙ සංවාදයට විවෘත කරන්න පුලුවන් සමාජ ජාලයක් විතරයි. ඉතිං තමන් ඉතිරි කරලා යන කමෙන්ට් එක බලන කෙනාට කොයිතරම් වැදගත්ද කියලා ටිකක් කල්පනා කරලා දානවා නම්, ඒක කාලය නාස්ති නොකිරීමක් වෙයි. ඇනෝ කමෙන්ට් දෙකකට මුලින් උත්තර දීලා මම අද ලිපිය පටන් ගන්න කැමතියි. විවාහය ගැන, මඟුල් උත්සව යම් පැහැදිළි කිරීමක් මම සොයා උගත් දැනුමෙන්, මගේ හිතවතුන්ට බෙදා හදා දෙන්න, මම තවම කසාද බඳින්න ඕනෙ නෑ.. නාරි හා ප්‍රසව පිළිබඳව බෙහෙත් දෙන ෙපිරිමි වෙදදුරන්ට කවමදාවත් දරුවො හම්බෙනවාද? නෑනෙ.. අනික් දේ තමයි.. අපි හොයා ගන්න තොරතුරු මෙහෙම ඉදිරිපත් කළාම, අපිටම අනික් අයගෙ මත දැන ගන්න පුලුවන්. දේශපාලනය, සමාජ විෂමතාව , ස්ත්‍රීත්වය, මනෝභාවය වගේ මාතෘකා ගැන බර සාරෙට කතා කරන අය අතරෙ, මේ වාගේ ලයිට් රීඩිං එකකුත් තිබ්බෙ නැත්තං ගතියකුත් නෑනෙ... කොහොමත්, මේ ලිපි පෙළට කැමති දෙතුන් දෙනෙක් හරි ඉන්න නිසා මම ඒ අය වෙනුවෙන්, මම හොයා ගන්න දේ ලියනවා දිගටම.. අනික මම මේ හොයන්න මහන්සි ගන්නෙ, අපි රැල්ලට ගිහින් නිස්කාරණේ නාස්ති කරන සල්ලි වලට ඊට වඩා දෙයක් කරන්න පුලුවන් නේද කියලා හොයා බලන්න... ඒවා ඉවරයි දැන් අපි ලිපියට යමු..


දැන් අපි රෙජිස්ට්‍රේෂන් එක ගැන කතා කරලා ඉවරයි. ඒක කලින් ගන්න එකේ වාසි ගැන අපි ඉස්සර ලිපි වල කතා කළානෙ...මොනා හරි ගැටලුවක් තියෙනවා නම් කියන්න ආයෙ පහදලා දෙන්නම්. උත්සවයක් ගන්න ඕනෙ අයට ඒක ලාබෙට කරන හැටි ඔන්න මම කිව්වා. කව්චේරියට ගිහින් බැන්දාත් ඇති. ඒත් ඉතිං අද කාලෙ අලුත් දේවල් කරන්න අපි ආසයිනෙ.. රැල්ලටම නොයා, ලස්සනට කරන එකේ කිසි වරදක් නෑ. තමන්ගෙ හීනෙ කාටවත් කරදරයක් නැතිව ඉටු කරගන්න එක, තමන්ගෙ ආත්මයට කරන ලොකු සාධාරණයක්. හරි හරි.. දැන් අපි යමු වෙඩිම ගන්න..

යාලුවනේ, මම දන්න තරමින් වෙඩිං එක පටන් ගන්නෙ නැකත් කොළයකින්, ඒකෙ හුඟක් දේවල් වලට නැකත් තියෙනවා. තෙල්වලං ලිප තියන්න, පෝරු හදන්න , එහෙමත් නැකත් තියෙනවා. අද නම් හුඟක් අය ඕවා තිතට කරන්නෙ නෑ.. පොරුව වගේම කැවිලි ගන්නෙත් කඩෙන්.. මඟුලත් අනුන්ගෙ වගේනෙ.. ඒ නිසා අපි ඔය වෙඩි ප්ලෑනිං කියන අරුමෝසම ටිකක් ෆලෝ කරලා බලමු...මම එහෙම සයිට් දහයක් පහළවකටම ගොඩ වැදුණා මේ ලිපිය ලියන්න ඉස්සර.. එහෙම ගියාම තමා මට තේරුණේ අපි කරන දේවල් ටිකම , අපිට හිතන්න උදව් කරනවාටයි, මේ යක්කු අපෙන් ලක්ස ගණන් කඩන්නෙ කියලා...

දැන් එහෙනං අපි විවාහයට සැලසුම් කළ යුතු දේ, අපි නොම්බර පිළිවෙළට ලියලා, එක එක ගැන වෙන වෙනම කතා කරමු... ලෑස්තියි නේද?

1. වෙඩිං එක ගන්නෙ කොහෙද?
2. කොහොමද වෙඩිං එක සරසන්නෙ?
3. කවුද මනමාලිට මනමාලයාට, අර අනික් අයට අන්දන්නෙ?
4. කොහොමද කෑම බීම?
5. වාහන වලට මොකද කරන්නෙ? වෙඩිං කාඩ්? කේක් පෙට්ටි?
6. කවුද චාරිත්‍ර කරන්නෙ?
7. කොයි වගේ හෝටලයකට ද යන්නෙ?
8. සංගීතය කොහොමද?
9. කවුද පොටෝ ගන්නෙ? වීඩියෝ කරන්නෙ?
10. එදාට නීති කටයුතු කරනවා නම් ඒවා කොහොමද වෙන්නෙ?

හරි.. මේ කරුණු වලින් අපිට යමක් මඟ ඇරුණා නම්, අපි හෙමි හෙමින් පස්සෙ හොයා ගමු. මේ හැම දෙයක්ම හොයන්න ඉස්සල්ලා, අපි බලන්න ඕනෙ, අපිට කොයි තරම් මුදලක් වියදම් කරන්න ශක්තිය තියෙනවාද කියලා. කවදාවත් මඟුල් කන්න එපා ණය වෙලා.. ඒකට දෙමව්පියන්ට ඉඩ තියන්නත් එපා..ඒ නිසා හැම වෙලාවෙම අතේ ඇති මුදල ගැන හිතලා වැඩ කරන්න.. දැන් ඔබට පුලුවන් මම මේ කියන කරුණු එක්ක, අතේ තියෙන මුදල් ගැන කල්පනා කරලා, ඔබගෙ වෙඩිම ගැන දළ අදහසක් ගන්න..

සමහර ජෝඩු වෙඩිං එක සැලසුම් කරන්න ගිහිංම පට්ට වලි දා ගන්නවා. ඒ අය තව පාරක් විවාහ වෙනවාද නැද්ද කියලා තීරණය කරන එක හොඳයි ඈ!!!

 1. වෙඩිං එක ගන්නෙ කොහෙද?

මේ දේ තීරණය කරන්න, ඉස්සර ඔබ සොයා බලන්න ඕනෙ කී දෙනෙක්ට මඟුල් ගේ කියනවාද? කියලා. කියන ප්‍රමාණය අනුව තමයි ඔබට තැන හිතාගන්න වෙන්නෙ. ගෙදරක ගන්න ඉඩ මදි නම් හෝටලයක ගන්න වෙනවා. හෝටල් තෝරා ගන්න කොට එක එක මිල මට්ටම් තියෙනවා. කෑම නැතිව හෝටලය විතරක් ගන්න පුලුවන් තැන් තියෙනවා. සමහරු හෝටලය දෙන්නෙ කෑම ගන්නවා නම් විතරයි.. තවත් සමහරු ඉන්නවා..අවශ්‍ය කෑම පිටින් ගෙන්වා ගන්න අපිට අවස්ථා දෙනවා. හැබැයි එයාලාගෙනුත් ගන්න ඕනෙ.. හෝටලයක් කෑම බීම එක්ක දෙන්නෙ පැය පහක් හෝ හයක් වාගෙ කාලයකට. ඉතිරි ඉන්න වැඩි වෙලාවට වෙම ගෙවන්න ඕනෙ. හෝටලයෙන්ම කෑම මෙනුව අපි අරගන්නවා නම් ඒක අමතර පහසුවක්. ඒ නිසා හෝටලයක් බුක් කරනවා නම්, කෑම එක්කම බුක් කිරීම ලේසියි. කෑම වල ගණන් බලන්නෙ ප්ලේට් එකකට.. ප්ලේට් එකට බත් වෑංජන,අතුරුපස, වෙල්කම් ඩ්‍රින්ක් එක අයිති වෙනවා. සමහර හෝටල් වල යම් යම් වෙනස් කම් තියෙනවා. ඒවා මුලින්ම අහලා දැනගෙන කොටේෂන් අරන් සංසංදනය කරලා බලන්න. ඒක අමාරු දෙයක් නෙවෙයි. හෝටලයක් තෝරා ගනිද්දි, දෙපාර්ශවයටම පහසු මාර්ගයක තියෙන තැනක් වගේම, ඡායාරූප වලටත් හොඳයි කියලා හිතෙන තැනක් තෝරාගන්න. දැන් ඇන්දුවාට පස්සෙ පින්තූර අරගෙන ශාලාවට යන නිසා, අමතර කාලය ඉතුරු කරගැනීම ගැන හැම විටම හිතන්න ඕනෙ. මොකද චාරිත්‍ර වලට වෙලාවට යන්නත් ඕනෙනෙ. මේ කරුණු වලට අමතරව හෝටල් වල කොටේෂන් ගද්දි ෆ්‍රී ප්ලේට්ස් දෙනවාද කියලා මතක ඇතිව අහන්න. සමහරු 150 කට කෑම දෙනවා නම් තව 10කට කෑම නොමිලේ දෙනවා...

හරි... එක දවසෙ ඔක්කොම ලියලා ඔලුවට යන්නෙ නෑනෙ. ඒ නිසා ඉතිරිය පස්සෙ ලියමු..

රෙජිස්ට්‍රේෂන් එක ගන්න හැටි

මුලින්ම ස්තූති වෙන්න ඕනෙ යහපත් ඔවදන් දෙන ඇනෝලාට. මම මෙච්චර කල් රෙජිස්ට්‍රේෂන් එකයි එන්ගේජ්මන්ට් එකයි එකක් කියලා හිතා හිටියෙ, කලින් ලිපිය එක්ක මේක එකතුවක් නිසා නොතේරෙන කෙනෙක් ඒ ලිපිය බලලා ආවාට වරදක් නෑ. අපි කතා කළා ඒ ලිපියෙන් රෙජිස්ට්‍රේෂන් ඇඳුම ගැන, ඒවාගෙම මල්කළඹ ගැනත්... මේ ලිපිය ලියවෙන්නෙ එහෙම ඒවා ගන්න ඕනෙ අයට විතරක් නිසා, ඒවා ගන්න එකේ වැදගත් අවැදගත් කම් කියලා නම් වැඩක් නෑ කියලා මුලින්ම කියන්න ඕනෙ. මොකද මේ ලිපිය ලියන්නෙ රෙජිස්ට්‍රේෂන් එක වෙනම ගන්න අයට ඒක ලස්සනට ලාබෙට කරන්න මඟ පෙන්වන්න.

දැන් අපේ ඇඳුම් පැළඳුම් හරි. අපි මේක ගන්නෙ කොහෙද? ඔබට මේ වගේ දෙයකට ගෙදර සාලය ප්‍රමාණවත්. විශේෂ  සැරසිලි කිරීමක් ඔබට අවශ්‍ය නම් සාරියේ පාටට හෝ ඔබ අඳින ගවුමේ පාටට ඒ මල් තෝරාගන්න. නව යුවලට ඉඳගන්න පුටුවක්. ඒ වාගේම පොතේ අත්සන් කරන ස්ථානය මෙහිදි පිළි වෙළට සකසා ගත යුතුයි. මේ සඳහා ඔබේ ළඟම නෑ හිතවතුන් හට පමණයි ආරාධනා කළ යුත්තේ, ඔබේ මූල්‍ය හැකියාව පමණට එය ඔබට තීරණය කළ හැකියි. ඔබ ඔසරියක් අඳිනවා නම් කිරිබත් කැපිය හැකියි. සාරියට හෝ ගවුමට නම් පුංචි කේක් එකක් පිළියෙළ කරගන්න. සැරසිලි කරනවා නම් රටාවක් අනුගමනය කරන්න. එවිට ඔබට පුංචි සාදය ලස්සන කරගන්න පුලුවන්.

පොල්තෙල් පහන ලස්සන අංගයක්. හැබැයි ඒ සඳහා ඔබ භාවිතා කරන පහන හැරෙන්න වෙන පහන් තිබේ නම් ඒවා එම ස්ථානයෙන් ඉවත් කරන්න. ළඟදි අපි ගිය මඟුල් ගෙදරක, හෝල් එකේ වතුරෙ දාපු ඉටු පහන් පත්තු කරන්න තිබුණෙ. ඒත්, ඒ පොටෝ වලට හැම වෙලේම දැලි පෙරිච්ච කුකුලා ඉහළ ඉන්න පොල් තෙල් පහනක් අහුවෙනවා. හෝටලේ අය ඒක ඉවත් කරලා නෑ. ගෙදරක මේ දේ වෙන්න පුලුවන් ඉඩ වැඩියි. ඒ නිසා අපි ලස්සන ගැන සැලකිලිමත් වෙද්දි අදාළ දේට හිත යොමන්න ඕනෙ.

ඔබ දෙදෙනාගෙම ජාතික හැඳුනුම්පත ළඟ තබා ගැනීමන්, එදාට රෙජිස්ට්‍රේෂන් එක කරන්න එන නොතාරිස් නොනා මහතුන් ට ලොකු පහසුවක් වේවි. ඔවුන්ව වෙලාවට ගෙන්වන ගෙනිය ක්‍රමයකුත් ලෑස්ති කරගන්න එක නුවනට හුරුයි.

කෑම බීම පිලියෙළ කිරීමේදි, මත්පැන් අතහැරීම දුම්වැටි අතහැරීම, සෞඛ්‍යට වාගෙම, සාක්කුවටත් හොඳයි. රෙජිස්ට්‍රේෂන් එක දවසට වෙඩිං කේක් දෙන්න වුවමනා නෑ. හොඳ කේක් හෝ කිරිබත් නෑ හිතවතුන්ට දීම දමයි වටින්නෙ. වර්ග හතරක් හෝ හයක් අතර ප්‍රමාණයේ වෑංජන සැදුවාම හොඳටම ඇති. මැල්ලුම් හදන්න එපා...සලාද හදන්න. අල හෝ පරිප්පු දෙකෙන් එකක් ඇති. හැකියාවක් තියෙනවා නම් කජු මාලුවක් හදන්න. එය ප්‍රමාණවත් නම් අල හෝ පරිප්පු වුවමනා නැහැ. මාලු මස් දෙවිදිහකට හදන්න. හරක් මස් නම් ගේන්න එපා. ඇත්තටම මස් උවමනාවක් නෑ.. ගැළපෙන විදියට කෑම ටික හදන්න. ඕඩරයක් වුණත් හොඳ තැනක් බලලා දෙන්න. ඒක කෙනෙක්ට පහසු වෙන්න පුලුවන්.

දැන් රෙජිස්ට්‍රේෂන් එක පින්තූර ගන්න දෙයක් නිසා, ඒක කැමති විදිහට ඔබට කරගන්න පුලුවන්. ඒක ඔබට වියදම් කරන්න හැකි මුදල මත තීරණය වෙන්නෙ. ඒත් සාමාන්‍ය කැමරාවකින් කවර් කරගන්න පුලුවන් දෙයක් නිසා මේවාට අනවශ්‍ය මුදල් වියදම් කිරීම නම් අපරාදයක්. ඒත් ඉතින් අපේ හොඳ ඡායා රූප ශිල්පියො නැතිවාම නෙවෙයි... මේ හොඳ පරණ බ්ලොග් කරුවෙක් ගත්ත ඡායාරූප ස්ටෝරියක්... අයිතිකාරයා කුෂාන් වන්නිආරච්චි. පුද්ගලිකව මම මහත් සේ අගය කරන ඡායා රූප ශිල්පියෙක්. තව ඕනෙ තරම් උදාහැණ ඔබට හොයා ගන්න පුලුවන්. කුෂාන් නම් අවස්ථාව කවර් කරපු හැටි මෙතන දාලා නෑ...

සැරසිලි වලදි හැමදාම බැලුම් වලටයි ක්‍රේප්වලටයි නොගොහින් අලුත් දෙයක් කරන්න බලන්න.

අපි ඊළඟ සැරේ කතා කරමු වෙඩිං එකක් ගන්න හැටි.

එන්ගේජ්මන්ට් එකක් ලස්සනට, ලාබෙට, අපිම කරමු.. (පළමු පියවර)

දැන් ඔන්න යාලුවනේ, තීන්දු තීරණ ඔක්කොම අරන්, දෙන්නෙක් විවාහ වෙන්න යනවා කියලා හිතාගෙන අපි ඉතුරු ටික ප්ලෑන් කරන්න පටන් ගමු. සිංහල එවුන්ට කඩ්ඩෙන් කරන ඉන්ටර්නැෂනල් වෙඩිං ප්ලෑන් වලට වඩා, මේ සරල තියරිය ඔයාලාගෙ හිත ගනීවි. අනිවාර්යයෙන්ම. ඒ වාගේම මම කියන්න ඕනෙ, මම මුලින්ම කතා කරන්නෙ බෞද්ධ ආගමේ ප්‍රධාන කර ගත්ත අයගෙ විවාහයක් ගැන. ඒ කියන්නෙ පෝරුව තියෙනවා කියන එක. හරි.. ඔන්න තීන්දුව ගත්තාට පස්සෙ, දෙන්නම ඉස්සල්ලාම යන්න ඕනෙ ගමේ පන්සලට... ගිහින් බුදුන් වැඳලා.. ගමේ පන්සලේ හාමුදුරුවන්ට කියලා පිරිත් නූලකුත් ගැට ගහගෙන වැඩ පටන් ගන්න එක හොඳයි.. පුලුවන් නම්, දළදා මාලිගාවටයි, කැලණියටයි ගිහින් වැඳලා කරලා ආවත් හොඳයි.. බෙල්ලන්විල කලුතර පන්සල් පවා.. බොහොම අනුහස් තියෙන තැන්ලු.. අනුහස කොහොම වුණත්, පටන් ගන්න යන ජීවිතේට ආගමෙන් දහමෙන් ශාන්තියක් ලැබේවා කියලා පතන එක හොඳයි.. 

ඉන් පස්සෙ තියෙන්නෙ නැකත් බලන වැඩේ.. නැකත් කොළ අරන්, ආවාම.. ඒ නැකත් කොළ වල බොහෝ දේ අඩංගු වෙනවා.. එන ගමන්ම, ගමෙන් පිට තැනකින් ඒකෙ පොටෝ කොපි හතරක් වත් ගහගෙන එන්න..(සමහරු ගමේ අය නැකත් කොළය දකිනවාට බයයි.) එකක්, අනෙක් පාර්ශවයට දීලා තියන්න, අනික් ඒවා අරන් තියන්න. නැකත් බලද්දි දෙපැත්තටම විශ්වාස කෙනෙක් ලවා බැලවීම හොඳයි.. ඉතිං

නැකත් කොළේ අඩංගු දේවල්

නීතියෙන් විවාහ වන දින අත්සන් කල යුතු සුබ මොහොත

තෙල් වලං ලිපේ තියෙන මොහොත

නැකත් බුලත් පිලිගන්වන නැකත

පෝරු හදන නැකත

මනමාලිට අන්දන නැකත

මනමාලයා පිටත් වෙන නැකත

පෝරු නංවන නැකත

පෝරුවෙන් බස්සන නැකත

පිටත් වෙන නැකත

දෙවනි දවසෙ මනාලයාගෙ නිවසට එන නැකත

(මම දන්න තරමින් ඔය දේවල් ටික තමයි තියෙන්නෙ.. )

දැන් අපි කලින් පෝස්ටුවෙදි කිව්වානෙ, බෞද්ධ විවාහයකදි පෝරු චාරිත්‍ර සහ අනෙක් දේවල් වලට වලට වැඩි බරක් සහ වෙහෙසක් දැරිය යුතු නිසා, වෙන දවසක විවාහයේ නීතීමය කොටස හෙවත් Engagement  එක ගැනීම හොඳයි කියලා. ඇත්තටම වෙනදාම අඳින ලා රතු සාරිය ඇඳලා, කච්චේරිය බඳින විවාහයක් නෙවෙයිනෙ අද මේ Engagement  එක. ඒකත් උත්සවයක්. 

 Engagement උත්සවය ලස්සනට ගන්න හැටි...

 Engagement  උත්සවයෙදි කෙරෙන්නෙ, කසාදය ලියාපදිංචි කරලා නීතිමය වශයෙන් බඳින එක. මෙතනදි ම තමයි එන්ගේජ්මන්ට් මුද්ද දාන්නෙත්. දන්න තරමින් ඉස්සර ඕක දැම්මෙ කෙල්ලට විතරයි. දැන් නම් දෙන්නම දානවාද මන්දා..හරි.. දැන් මේ දේ සිද්ධ වෙන උත්සවය කොහොමද කෙරෙන්නෙ කියලා අපි ප්ලෑන් කරමු. මම මේ කියන්නෙ, මේකට හුඟක් අය උත්සවයක් ගන්න කැමති නිසයි.. අකමැති කෙනෙක්ට කච්චේරියෙ බැඳලා.. තම තමන්ගෙ ගෙවල් වලට යන්න පුලුවන්. හැම උත්සවයේම ප්‍රමුඛ විලාසිතාව ඉදිරිපත් වෙන්නෙ ගැහැණියගෙන්, පිරිමියා අඳින්නෙ ඊට ගැළපෙන්න. මනමාලයාට ගැළපෙන්න මනමාලි අඳින්නෙ නෑනෙ..දැන් අපි පිළිවෙලින් කතා කරමු..

Engagement උත්සවය සඳහා මනමාලියගෙ ඇඳුම කෙලෙස විය යුතුද?

මේක තීරණය වෙන්නෙ අපිට තියෙන වත්කම අනුව. ඒ වාගෙම අපේ කැමැත්ත අනුව. හැබැයි මතක තියාගන්න, විවාහය තරම් ලස්සනට මෙතනදි අඳින්න එපා.. එදාට අඳින්න දෙයක් නැතිව යයි. මම නම් කියන්නෙ සරල ඇඳුමක් අඳින්න..සාරියක්, ගවුමක් , ඔසරියක්, ඕනෙ දෙයක්. නමුත් වැඩි චිච්චූර්ණ නම් එපා.. මේකප් එක නම් තීරණය වෙන්නෙ එකිනෙකාගෙ මුහුණ අනුව. සමහරුන්ට හෙවී මේකප් දාන්න වෙනවා.. මොකද මුහුණ පැහැපත් නැති නිසා.. මුහුණ පැහැපත් නම් ලයිට් මේකප් එකක් ඇති. ඔය අන්දන තැනකට ගිහින් නෝමර්ල් ඩ්‍රෙසිං එකක් කරන් එන්න. ඒක ඉහටත් උඩිං.. තමන්ට පුලුවන් නම් තමන්ම ඇඳගන්න. වැරදිලාවත් සැලෝන් කාරයාට හෝ කාරියට කියන්න නම් එපා එන්ගේජ්මන්ට් එක කියලා.. මොකද දන්නවාද? ඕකට වෙනම පැකේජ් එකක් දැන් උන් ළඟ තියෙනවා. ඕක ඇඟේ ගහන්න බලයි. ඒත් කිසිම විශේෂත්වයක් නම් නෑ.. කොයි පැකේජ් එකෙත් මේකපු කරන්නෙ එකම මුහුණට.. අනික පැය දෙක තුනකට ලොකු මේකප් එකක් ඕනෙ නෑ.. මල්බොකේ එක ගැන තමා දැන් ප්‍රශ්නයක් එන්නෙ. සමහරු මල් පොකුර ගන්න හරි ආසයි.. සමහරු නම් ආස නෑ... ප්‍රශ්නෙ ආස නැති අය ගැන නෙවෙයි.. ආස අය ගැන. 

ළඟදි වෙඩිං එකක බ්‍රයිස්මේට් කෙනෙක් වුණා නම්? ඒක අරන් තියා ගන්න.. ඒ කිට් එකම වුණත් මේ වැඩේට පට්ට.. අමතර කිසිම වියදමක් නෑනෙ.. ඒත් එහෙම අකමැතියි නම්, ඒ මල් කලඹට හරියන්න සාරිය හෝ ගවුම හෝ ඔසරිය හදාගන්න.. ඒත් ඉතිං මේ කිසිවකට කැමති නැත්නම් ඔබට මල් පොකුරක් නිර්මාණය කරන්නම වෙනවා. ඒක ඉතින් හැකි මට්ටමෙන් කරගන්න. ස්වභාවික මල් නම් ඔබටත් මල් මිටක් හදා ගන්න පුලුවන්. කඩදාසි නම් ඒක ඉගෙන ගත්තොත් තමන්ටම කරන්න පුලුවන්. නැත්තම් කෙනෙක්ට කියලා කරවා ගන්න. ගෙදර තියෙන මල් ටිකක් වුණත් හෝදලා කරලා මේ වැඩේට ගන්න පුලුවන්. කොණ්ඩෙට ගහන මල ඒ මලටම ගැළපුණොත් තමා ලස්සන..ඒකක නෙවී දෙයක් ඔබට කියන්නද? ඔබ ප්‍රෙෂ් මල් ගන්නවා නම් කනත්ත ගාව තියෙනවා ඒවා ලාබෙට.. ඔය මඟුල් මල් ගන්න යන්න එපා.. ඒවා පට්ට ගනං.. මල් ටිකක් ගත්තාම බොකේ එක ඔබටම හදාගන්න පුලුවන් ක්‍රමය මම අද කියනවා. එයින්ම මල් හතරක් පහක් ඔබේ කොණ්ඩෙටත් ගහන්න පුලුවන්.. විදියට කපා ගන්න..හදාගන්න පුලුවන්

මල් පොකුරක් සරලව හදමු.

අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය

මල් ටිකක්, රෝස හෝ ඔබ කැමති වර්ගයකින් දි ග නටුව සහිතව කපා ගන්න.. 

මල් නටු කැපිය හැකි ඔක්තිමත් මුවහත්, කතුරක්

ඔබේ ඔසරියට සාරියට හෝ ගවුමට  හා ඔබ ගන්නා මල් වර්ගයේ පාටට ගැළපෙන රෙදි රිබන්.. යාර 3ක් පමණ (කොළපාට ගත්තා නම් ඉතින් ඕනෙ දේකට ඔට්ටුයි..) 

විශාල හිස තිබෙන අල්පෙනිති කිහිපයක්

පිරිසිදු වාස් එකක්

කාමර උෂ්ණත්වයේ වතුර ලීටරයක් පමණ

Floral Food 

Floral tape

Clear set හරි hairspray එකක් හරි 

දැන් ඔබ සමහරවිට දන්නෙ නැති ඇති, Floral Food  කියන්නෙ මොනාද කියලා.. flower food කියලා ඉල්ලුවාම ඔබට පැකට් වශයෙන් මිලදී ගන්න පුලුවන්. මේ වැඩේට නම් පුංචි පැකට් එකක් ඇති.

Floral tape ගැන බය වෙලාද? අහ් ඒවා රෙදි කඩේකින් හරි මල් කඩේකින් හරි ගන්න පුලුවන්. නම අවුල් වුණාට, නිතර දකින දෙයක්. මේ මල යටින් කොල පාටට තියෙන්නෙ.. 

හරි. හරි.. කඩේ සෙලෝටේප් වගේම තමා.. මේවා විකුණන්නෙත් රෝල් රෝල්.. මේ බලන්න..

හෙයා ස්ප්‍රේ එක පෙන්වන්න ඕනෙ නෑනෙ.. ඒක දන්නවානෙ.. හරි.... මෙන්න හදන විදිහ..

පරිස්සමට අවශ්‍ය මල් ටික තෝරගෙන අඟලක් පමණ නටුව කොට කරගන්න.. ඉන්පස්සෙ වාස් එක අරගෙන එයට කාමර උෂණත්වයේ වතුර ටික දාලා එයට  flower food පැකට්ටුව කලවම් කරලා, මල් ටික එහි තටුව යට අතට හිටින සේ, සාමාන්‍යයෙන් වාස් එකට මල් දානවා වාගෙම දාලා, පැය හතරක් පමණවත් තබන්න.. ඉන්පස්සෙ මල් ටික අරගන්න පිපී ඇති අනු පිළිවෙලට, විශාල මල් මැදටත් කුඩා මල් වටේටත් එන ලෙස ශක්තිමත්ව, Floral tape ආධාරයෙන් ඔතා ගන්න..දැන් ඔබ මල් මිටිය හදාගෙන අවසන්. දැන්, රිබන් පටිය ගෙන අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට සියුම්ව, Floral tape එක එතූ කොටස වැසෙන සේ ඔතා ගන්න.. එය ඔතා ගත් පසු, කෙලවරට සපයා ගත් හිස විශාල අල්පෙනිති ගසා ශක්තිමත් කර ගන්න.. (අල්පෙනිති ගසද්දී, මල් නටුවලට වැදී ඉහලට යන ලෙසට ගසන්න. අනෙක් පසින් මුතුවුණොත් අතේ ඇනෙන්න පුලුවන්.) දැන් එක එක ප්‍රමාණයට ඇති දිග නටුව, අවශ්‍ය දිග ඉතුරු කර, නියමිත මිමිමකට අනු කූලව, එකින් එක කපා... සියල්ල සම මට්ටමකට ගේන්න..වැඩි වේලාවක් ප්‍රබෝධමත්ව මල් තබා ගැනීම සඳහා හෙයා ස්ප්‍රේ විදගන්න... 

මේ සරලම විදිහ.. රිබන් වෙනුවට, වෙන දෙයක් භාවිතා කළ හැකියි.. මල් වර්ගෙ වෙනස් කළ හැකියි.. මල් අසුරන ක්‍රමය වෙනස් කළ හැකියි.. ඒ ඔබේ කැමැත්තක්...

අද අන්දන ටික අද කතා කළානෙ... එහෙනං හෙට කතා කරමු, එන්ගේජ්මන්ට් එකට වඩාත්ම සුදුසු කොහෙද? කොහොමද? එතන සරසන්නෙ කියලා... 

අපි කාවද බඳින්නෙ?

ගැහැණු ළමයෙකුට හය හතර තේරෙන දා ඉඳන් සාරි අඳින ආසාව තියෙනවා.. වැඩි විය පැමිණි දා ඉඳලාම තියෙන්නෙ, මනමාලියක් වීමේ ආසාව.. මේ ආසාවේ ප්‍රමාණය එකිනෙකා අනුව වගේම පවුල් පසුබිම අනුවත් වෙනස් වෙනවා. ගැහැණු ළමයි ගොඩක් ඉන්න පවුලකට වඩා , තනි ගැහැණු ළමයෙක් ඉන්න පවුලක මේ දේවල් වල පොඩි පොඩි වෙනස්කම් වෙනවා. කොහොම නමුත් මනමාලියට ඇඳීම එක දවසක දෙයක් වුණත්, පවුලක් ගෙන යාම දීර්ඝ කාලීන දෙයක් නිසා.. විවාහ වෙන්න අපිට ගැළපෙන කෙනෙක් ඕනෙ කරනවා.

ආදර සම්බන්ධ වලින් විවාහ වෙන අය වගේම තවමත් යෝජිත විවාහත් අපි අතරෙ තියෙනවා. ඔය යෝජිත විවාහ වලත් කාලයක් යෝජනා කරලා තිබිලා.. ඒ අය තම තමන්ට ආදරය කරලා  අඳුරගෙන බඳින අයත් ඉන්නවා.. බඳින්නම කෙලින්ම යෝජනා කරන අයත් ඉන්නවා..නමුත් මම යෝජිත විවාහ ගැන ඉන්නෙ පතෝල මතයක.

යෝජිත විවාහයක් වුණත්, වඩා හොඳ අවුරුද්දක් වත් ආස්‍රය කරලා බලන එක කියලා මට නම් හිතෙනවා. සමහරු යෝජනා ස්ථිර කරගත්ත ගමන්ම බඳිනවා.. ඒත් ඒක ටිකක් භයානකයි.. සමහර අය එක්ක නම් පැයක් කතා කළත් එයාව දැන අඳුන ගන්න පුළුවන්. ඒත් හැමෝම එහෙම බෑ..අපිට කෙනෙක්ව ජීවිත කාලටම කාලා බැලුවා වගේ තේරුම් ගන්න බෑ. ඒත් යම් තාක් දුරකට තේරුම් ගැනීම කසාද බැඳිල්ලෙදි වැදගත්.

යෝජිත මඟුල් ගේන්නෙ පත්තරෙන් හරි, කපූ කෙනෙක් හරි කපු ගෑණු කෙනෙක් හරි, නැත්තම්, මංගල සේවයක් හරි තමයි.. අපි, අපිට ඕනෙ විදිය කීවාම..ඒ විදියට ගැළපෙන අයව ඒ අය සම්බන්ධ කරනවා. පත්තරේ නම් පොටෝ එක දාන්නෙ නෑ. ඒත් කපුවො නම් පොටෝ ගෙනියනවා. සමහරු පොටෝ දෙන්න අකමැති අය ඉන්නවා..

හැබැයි ගෙන්වන්නම් වාලෙ මනමාලයො ගෙන්වීම හෝ මනමාලියො බලන්න යාම හොඳ නැහැ. යෝජිත විවහයක් නම්, අතාරින්න අමාරු කම් නෑනෙ.. ඒ නිසා කේන්දර විශ්වාස නම් ඒවා බලලා, මනමාලයාගෙ හෝ මනමාලිගෙ පොටෝ එකක් බලලා... අපි යවපු පින්තූරෙටත් ඒ පැත්තෙ අය කැමතිද බලලා.. දෑවැද්ද ( එපාම කරපු දෙයක්)  එහෙම ඕනෙ නම් ඒ ගැනත් කතා කරලා, හැම අතින්ම තමන්ට ගැළපෙනවා නම් විතරක් ඒ ඒ අය මුණ ගැස්වීම හොඳයි.. නැත්තම් මනමාලයන්ට යන්නං වාලෙ හෙප්පු දික් කරලා, කෙල්ලො නාස්ති වෙනවා වාගේම.. නිකං ම ශූන්‍ය භාවයට පත්වෙනවා. මනමාලයන්ටත් එහෙමයි. ඔය විහිලුවට කන්න විතරක් මනමාලියො බලන්න යන ජාවාරම් තියෙනවා. ඒ වාගේම යෝජිත විවාහ වලින් හිතා ගන්න බැරි භයානක අපරාධ පවා වෙලා තියෙනවා.

මනමාලයාගෙ පැත්තෙන් හොඳට හොයනවා .. වාගෙම මනමාලිගෙ පැත්තෙනුත් හොයනවානෙ.. ඒකට කියන්නෙ ඔත්තු බලනවා කියලා.. කවදාවත් මොලේ ඇති කෙනෙක්, අල්ලපු ගෙදරින් අහන එක හරි නෑ.. මොකද හුඟක් වෙලාවට ගෙවල් ගෙවල් ඉරිසියයි. ඔය ගැන දැන ගන්න හොඳ නම්, ඇත්තටම පොඩි ළමයින්ගෙන්....

හරි ඒ ඔක්කොමත් හොයා ගත්තා කියමුකො එහෙනං දෙගොල්ලො කැමති නම් තීන්දු කරලා ටිකක් ආස්‍රය කරන එක හොඳයි.. ඒත් ඉතිං අද කාලෙ මඟුල් හොයන්නෙත් ඉක්මන් විවාහ වලට නිසා කාලෙ නම් හැබෑවටම මදි...

මේ ඔක්කොම අලකලංචි එක්ක අපිට ගැළපෙන කෙනා තෝර ගත්තා කියමු. දැන් තමා උත්සව සිරි පටන් ගන්නෙ.

ආදර සම්බන්ධයක් මූලික කොට ගත්ත විවාහයක නම්, කොල්ලාගෙ ගෙදරින් කට්ටිය කෙල්ල බලන්න ආවා.. ඒ දෙම්පියො කතා කළා.. කෙල්ලගෙ දෙමව්පියන්ට කොල්ලාගෙ ගෙදර එන්න ආරාධනා කළා.. ඒ අයත් පුලුවන් දවසක ගියා..කොල්ලාගෙ ගෙදර අයත් හොඳට සලකලා..
(@ තාරක- කෙල්ලට බත් එකක් එහෙම එවන එක වෙන්න නැන්දම්මාගෙ වගකීම.)  එච්චරයි... ඉතිං..

ඒත් යෝජිත විවාහයක නම් මනමාලිය බලන්න ගිහින්.. එයාට කැමති නම් ඒ පැත්තෙ නෑයන්ට මනමාල පාර්ශවයෙන් එන්න කියනවා. ඒ අය ගිහින් බලන් ආවාට පස්සෙ, තීන්දුවට කියලා නැවත වරක් මනමාලයාගෙ පැත්තෙන් එනවා. ඒ එනකොට රසකැවිලි තෑගි බෝග එහෙම ගේනවා.. ඒවා නම් ඉතිං ඒ තරම් වැදගත් දේ නෙවෙයි.. ගෙදරකට එනකොට අත වන වන කවුරුවත් එන්නෙ නෑනෙ.


විවාහයේ නීතිමය පැත්ත

කසාදයක සිරිත් විරිත් කටයුත්තට වඩා නීතිමය පැත්ත වැදගත්. එදා හෙළදිව පොතේ රොබට් නොක්ස් කියලා තියෙන විදියට එදා ලංකාවෙ විවාහ එකක්වත් නිත්‍යානුකූල නෑ. එහෙත් අද වෙනකොට ලංකාවෙ විවාහ නීත්‍යානුකූල වීම අනිවාර්යයි. වෙන කෙනෙක් එක්ක කලින් විවාහ වුණ කෙනෙක් නම් දික්කසාදය තිබිය යුතුමයි. බහු විවාහය වරදක්. අනික් ලොකුම දේ තමයි විවාහය ලියාපදිංචි කරන නොතාරිස් ගෙ, වලංගු භාවය.. විශේෂයෙන්ම යෝජිත විවාහයකදි දෙපැත්තම හොඳින් හඳුනන රෙජිස්ටාර් වරයෙක් ගේන්න කියන එකයි මගේ මතය නම්.. ඔවුන්ට වාගෙම ඔබටත් ඒ කෙනා විශ්වාස වෙන්න ඕනෙ..

මගේ තව උපදෙසක් තමයි.. ඔබේ චරිත්‍ර උත්සවයයි මේ උත්සවයයි පටල ගන්න එපා. ඒක අමතර වෙහෙසක් වෙන්න ඉඩ වැඩියි. රෙජිස්ටාර් එක්ක එන්න.. ඒ මනුස්සායට මුදල් ගෙවලා වෙලාවට යවන්න ඕනෙ..එයාගෙ වාහන බලන්න ඕනෙ... ඔය රෙජිස්ටාර්ලා අමුතු ජාතියක්. ඒ නැකත සහ පෝරු නැකත අතර ගැටලු.. මතුවෙන්න පුලුවන්. අනික ඒ විවාහයෙන් පස්සෙත් රටට ම ප්‍රසිද්ධ කරලා කරන චාරිත්‍ර විවාහය ට ඉස්සල්ලා දෙන්නාට තව ටිකක් ආස්‍රය කරන්න පුලුවන්. ඒකයි ලොකුම දේ.. ඒ වෙලාවක හරි අවුලක් දැනුනොත් කන්‍යාභාවය වාගේම පිරිමි භාවය පරිස්සම් කරගන්න හැකි වෙයි.. (පේන්නෙ නැද්ද නීතියට පමණක් වෙන් වූ විවාහ වලින් දික්කසාද වෙච්ච කීදෙනෙක් පත්තරේ ආයෙ මඟුල් හොයනවාද කියලා..)

 හැම විවාහය වාසනාවන්ත වේවා කියලා පැතුවාට ඕක සුවිප් එකක් වාගෙ තමයි. මුල් දිනුම ඇදෙන්න පුලුවන්. දිනුමක් නැති වෙන්නත් පුලුවන්.. සැනසිලි තෑගි තියෙන්නත් පුලුවන්.. ආදරේ කරලා බැඳලාත් රණ්ඩු වෙන අය ලෝකෙ කොයි තරම්ද? යෝජිත ව හදිස්සියෙ බැඳලාත් ආදරෙන් පවුල් කන අය කොයි තරම්ද? ඒ වාගෙම ටික කාලයක් ආදරෙන් ඉඳලා.. රණ්ඩු වෙලා.. ඒවා සමාදාන කරන් ආයෙ හොඳින් ජීවිතේට මුහුණ දෙන ඇත් ඉන්නවානෙ..බැරි තැන දික්කසාද වෙන අය වාගෙම.. ඒ දෙන්නාම ආයෙ බඳින වෙලාවල් පවා මම නම් දැකලා තියෙනවා..

ඔබට ගැළපෙනම කෙනා විවාහයට ලැබෙයිද නොලැබෙයිද කියන එක නම් කියන්න අමාරුයි.. ඒත් කර්ම ශක්තිය අනුව ලැබිය යුතු කෙනා ලැබෙයි. නැත්තම් ඔබ නොබැඳ ඉඳී.. බඳන්නෙ නැත්තම් මින් එහාට මේ පෝස්ට් ටික කියවනවාට වඩා.. ඔබ වෙන පොතක් කියවීම හොඳයි... ඔබ බඳිනවා නම්, ඔබට මේක වැදගත් වෙයි...

(මම මේ ලිපි පෙළ ලියන්නෙ... කසාද දහ පහළොවක් දැකපු පළ පුරුද්දෙන්...මට වරදින්න පුලුවන්.. අනික මේක වයස 23 ක තරුණ දියණියක් (ඒ කියන්නෙ මම) ලියන්නෙ.. තාම බැඳලා නැති..)

තරහ අවසර මඟුල් පොටෝ මහත්වරුනි,

මේ ලිපිය ලියන්න මම හිතුවෙ පුංචි පුංචි කාරණා කීපයක් කියන්න තියෙන නිසයි, අපේ සදාදරණීය දක්ෂ ඡායාරූප ගන්න ඔබ හැමටම මේ ලිපියෙන් සාමාන්‍ය මනුස්ස හැඟීම් අවබෝධ වෙන්න කියලා මම පතනවා. මේකයි කතාව.

ළඟදි අපේ අක්කා කෙනෙක් බඳිනවා. ඉතිං පොටෝ ගන්න එපැයි. එයා ගිහින් සාමාන්‍යයෙන් හොඳ ඡායාරූප ශිල්පියෙක් ළඟට. අද මට පෙන්නුවා ඒ ඡායාරූප ශිල්පියා, පින්තූර ගන්න ඕනෙ විදිහ තීරණය කරලා තියෙන හැටි. අෂ්ටක කියන එකනා ඉන්න ඕනෙ විදිහ. කේක් එක සෙට් වෙන්න ඕනෙ විදිහ.. ජයමංගල ගී ගයන නංගිලා එන විදිහ.. යන විදිහ.. ගෙදරින් එන වෙලාව.. හරියට කාල සටහනක් වගේ. නෑයන්ට කතා කරන්න තියෙන්නෙ හරියටම විනාඩි 25 යි. ඒ වෙලාවෙ, පැය කාලක් යනකොට, මනමාලිගෙ අම්මාට සඥාවක් දෙනවලු හස්ත මුද්‍රාවෙන් කෑමට ආරාධනා කරන වතුර වීදුරුව අල්ලන්න. ඒ මොහොතෙ ඉඳන් පිළිවෙලින් සියලු දෙනා විනාඩි හතළිහක් ඇතුළත ආහර ගන්න ඕනෙලු. කොහොම හරි පෝරුව ළඟ නෑයන්ට හිට ගන්න වෙන්නෙ සෑහෙන්න දුරක් පොටෝ මහත්තයාට ඉඩතියලා. පෝරුවෙන් බස්සන එකයි පොල් බිඳින එකයි එකම වෙලාවෙ ගන්න බැරි නිසා, බස්සන්න ඉස්සර පොල් බිඳින්න වෙනවලු.

දෙවනි දවසෙ පින්තූර ගන්න, එයාට එයා ඉල්ලන හෝටලයම ඕනෙලු. ඒකෙ එදාට වෙන වෙඩිංන් එකක් තියෙනවා ඒ නිසා අපිට බුක් කරගන්න බෑ කියලා කීවම, එහෙනම් ඒ හොටලයට හනිමූන් යන්නලු.

කොහොමහරි අද අක්කා වෙඩිං ෂෙඩියුල් එක හැමෝටම පෙන්නුවා. ඒකෙන් විස්සක් ගහලා නෑයො විසිදෙනෙක් අතට දෙන්න කියලා පොටෝ මහත්තයා කියලා. එක නෑයෙක් පැය බාගයක් ඇතුලත සියලුම නෑයන් මනමාලිය සමඟ ඡායාරූප ගැනීම සඳහා, නෑයන් පිළියෙළ කිරීමේ කාර්යයේ නිරත වෙන්න ඕනෙලු. කිරිබත් කපන වැඩේට හරියටම විනාඩි 5 යි. පොල්තෙල් පහනට විනාඩි පහයි. ඔහොම ඔහොම ඒ මඟුල ඇතුළෙ මල මඟුල් ගොඩයි.

එයාගෙන් වීඩියෝ කරනවා නම් රු 35000 යි .  ඒකට ඒතරම් වියදම් කරන්න බැරි නිසා මේ අක්කා කිව්වා මට හැන්ඩි කැමරාවෙන් පොඩි ෂොට් ටිකක් අරන් දෙන්න කියලා. ඉතින් පැකේජ් එක වෙලාවෙ වීඩියෝ නොගන්න නිසා අක්කා කියලා පොටෝ මහත්තයාට, අපි පොඩි හැන්ඩි කැමරාවකින් වීඩියෝ කරගන්නවා කියලා. මූණ කලු වුණ පොටෝ මහත්තයා, කවුරු කළත් කමක් නෑ මට කරදරයක් නොවෙන්න කියලා.. නුරුස්සලා කියලා. මට හිතාගන්න බෑ ඇත්තටම මඟුල අයිති පොටෝ මහත්තයාටද අක්කාටද කියලා.

දයාබර ඡායාරූප ශිල්පියනි. විවාහ උත්සව මිනිසුන්ගේය. ඔබ එය ඡායා රූ මාධ්‍යකින් ආවරණය කිරීමට පැමිණෙන අය පමණි. ඔබට ආවරණය කිරීමට උත්සවය නිර්මාණය නොකර, චාරිත්‍ර වෙනස් නොකර, පවතින උත්සවය ඔබ හැකි තරම් සුන්දරව ආවරණය කරන්න. සිදුවිය යුත්තේ එයයි. ඔබට ඕනෑ විදිහට උත්සවය ගන්න බැහැ. ඔබ උත්සවයට හැඩගැහෙන්න. මම මේ ප්‍රකාශය බොහොම තදින් කරමින් ඉල්ලා හිටින්නෙ අනාගත ඡායාරූප ශිල්පීන් වී ගන්න බලා ඉන්න අයගෙන්.

නොදන්නා කෙනෙක් වුණත් දෙන අවවාද වැදගත් නිසා මම මේ අවවාදය ඔබට දෙනවා.

ටී වී එකේ ප්‍රවෘත්ති අං‍ශෙක කැමරාකරුවෙක් විදියට වැඩ කරලා.. පස්සෙ වෙඩිං පොටෝ ග්‍රැෆර් කෙනෙක් වෙන්න ඉගෙන ගන්න. වෙඩිං වීඩියෝ ග්‍රැෆර් කෙනෙක් වෙන්න ඉගෙන ගන්න. එතකොට ඔබට නිතැතින්ම හුරුවක් ලැබෙනවා. දෙයක් ඒ අයට ඕනෙ විදිහට සිද්ධ වෙද්දි එය ඔබට උවමනා විදියට රූ ගත කරන්න...හැබැයි අන්තිම ඵලය ඒ අය කැමති විදිහට තියෙන්නත් ඕනෙ. එක මනුස්සයෙක් එක මඟුලක් ගන්නෙ, ආයි හරියට තව මඟුල් ගෙයක් ගන්න නෙවෙයි.  චුට්ටක් හිතලා බලන්න. 


බස් රේඩියෝ වෙ සින්ඩියටත් පොඩ්ඩක් ගොඩ වැදිලාම යන්ඩ