සිනමා ශාලා සහ ද්විත්ව රසවින්දනය

මේ කතාව ඔබට කිව යුතුමයි කියලා මට හිතුණා. මම විජය කුවේණි චිත්‍රපටය බැලුවා. සිනමා ශාලාවෙ නම නොකියා ඉන්නම්. ඇත්තටම මම මේක අවස්ථාව කරගන්නෙ නෑ ඒ චිත්‍රපටය ගැන මුකුත් කියන්න. ඒ චිත්‍රපටිය ගැන මගෙ හැඟීම විජය රජ්ජුරුවන් ඉංග්‍රීසි දන්න කෙනෙක් කියන එක ඒ කාලෙත් මස්ලින් කියන රෙදි වර්ගයට සෑහෙන තැනක් ලැබුණා කියන එක වගේ සුලු දේවල්. ඒ චිත්‍රපටය නිසා ඉතිහාසය ට හෝ කලාවට මහ ලොකු ප්‍රගමනයක් වෙයි කියලා හිතන්න බැරි වුණත්...සංගීතය නම් හොඳට තිබ්බා. හරි ඒ චිත්‍රපටිය චුට්ටක් පැත්තක තියෙලා මම හැරෙන්නෙ ප්‍රේක්ෂකාගාරය දෙසට

සිනමා ප්‍රේක්ෂකාගාරයක් කොටස් හතරයි. ගැලරිය, ඕඩීසී, බැල්කනි, බොක්ස්. හැම සිනමා ශාලාවකම මුදල් අය කෙරෙන්නෙත් මේ ඉහත පිළිවෙළට තමයි. දැන් කවුරුත් ගැලරියට යන්නෙ නැහැ. පවුල් පිටින් එන හැම කෙනෙක්ම ඕඩීසී යනවා. හැබැයි ජෝඩු හුඟක් බැල්කනි වගේම, බොක්ස් යනවා. බැල්කනි වලට වඩා කෙල්ලො කොල්ලො අතර ජනප්‍රිය බොක්ස්. මේ කතාව ඔබට කියන මම ඒ මොහොතෙ හිටියෙ ඕඩීසී ඒකේ, තනිවම නෙවී. අම්මා අප්පච්චි සහ මාමාගෙ දුව එක්ක. මේ කතාව ඔබට කියන්නෙ ඔබේ ආරක්ෂාවට වුණත් .

පිටිපස්සෙන් විශාල සද්දයක් ඇහුණා. ඒ මිනිහෙක්ගෙ කෑ ගැහීමක්. මමත් මුලු ප්‍රේක්ෂකාගාරයමත් පිටිපස්ස බැලුවෙ එකම මොහොතක වෙන්න ඇති. ඒ වෙනකොට සිනමාපටය පටන් ගන්න විනාඩි දෙක තුනක කාලයක් තිබ්බෙ. අපට ඉදිරියෙන් ආහාර වගයක් විකුණමින් සිටි මහලු තැනැත්තා, බිම වැටී ඇති තම ආහාර පැකට් ගැනවත් සැලකිලිමත් නොවී, දන්නා නොදන්නා බොහෝ පරුෂ වචන වලින් පෙට්ටියක් ඇතුළෙ සිටි අයෙකුට බණිමින් සිටියා. අන්තිමට තවත් දෙදෙනෙක් ප්‍රේක්ෂකාගාරය තුළට ඇවිත් , පෙටිටියක් ඇතුළෙන් එක මිනිහෙක්ව ඇදගෙන එළියට ගෙනාවා.

ඒ මිනිහා අතේ අඩුමතරමෙ ප්‍රවේශ පතවත් තිබුණෙ නැහැ. ඔහු සිනමා ශාලාවෙම කෙනෙකුගෙ සහයෙන් නොමිලේම මේ පෙට්ටියක් ඇතුළට රිංගා තිබෙන වග පසුව මහ හඬින් කල ප්‍රකාශ වලින් හා මිනිසුන්ගෙ කසුකුසුවෙන් තේරුණා.

ඇත්තටම මේ මනුස්සයා කරපු වරද ප්‍රවේශ පතක් නැතිව සිනමා පටයක් බලන්න ආපු එක ද කියලා ඔබ හිතනවා ඇති. නැහැ ඔහු ආවෙ සිනමා පටයක් රස විඳින්න නෙවෙයි. සිනමාපටය නරඹන්න බොක්ස් ඇතුළට යන ජෝඩ් කරන ක්‍රියාකාරකම් රස විඳින්න. කෑම විකුණන වයසක අංකල්  එතනින් යද්දි එයාට සර බරස් ගාලා සද්දයක් ඇහිලා. එයා මොකද්ද ඒ කියලා එබිලා බලන කොට උල් ඇණයකින් අර මනුස්සයා ලී බොක්ස් බිත්තියෙ සිදුරක් හදනවා. තමන්ගෙ ඇහැ දාන්න පුලුවන් මටිටමට පුංචි සිදුරක් යහමින් ආලෝකය තියෙන වෙලාවෙ තනා ගන්න එයාට ඔනෙ වෙලා.

ඊටත් වඩා ලස්සන කාරිය ඒක නෙවෙයි. එතන පරීක්ෂා කරලා බලනකොට, ඒ වගේ සිදුරු බොහෝමයක් හමු වෙලා තියෙනවා. මේ මනුස්සයා හදලා තියෙන්නෙ තිබුණු පුංචි සිදුරක් තව ටිකක් විශාල කරගෙන පහසුවෙන් බලන්න.

ඉතින් යාලුවෙ, මම දන්නවා ප්‍රේම කරන්න රටේ තොටේ තියෙන නිදහස අඩු කම නිසා හමුවෙන සුන්දරම අඳුරුම තැනක් විදියට ඔබ මේ සිනමාශාලාවෙ බොක්ස් තෝරගන්නවා ඇති. සිනමා පටිය හොඳටම දර්ශනය වන්නෙ බොක්ස් එකට කියලත් සිනමාව ගැන සරසවියෙදි උගන්වන අපේ ආචාර්යවරු කියලා තියෙනවා.  ඒත් සිනමා ශාලාවෙ බොක්ස් එකක් ඇතුළට තරුණ ජෝඩුවක් යන්නෙ ඇත්තටම චිත්‍රපටය බලන්න නෙවෙයි. ඔබ චිත්‍රපටය බලන්න යනවා නම් කර්ණාකරලා ඕඩීසී හෝ අත්‍යාවශ්‍ය නම් බැල්කනි යන්න. ඔබ ඔබේ පෙම්වතියගේ ගෞරවය ආරක්ෂා කරන පෙම්වතෙක් නම් කවදාවත් ඇයව බොක්ස් එකක් තුළට ගෙනියන්න එපා. විවාහ වුණ පසුවත් එපා. ඔය දෙන්නාගෙ වැඩ අනෙක් අය දකින්න ඕනෙ නෑ.. එහෙම නේද? එහෙම හිතලා බොක්ස් එකක ට ගියත්, දැන් එයත් හරිම අනාරක්ෂිතයි.

දැන් ඔබ කියාවි මේ මොකද්ද? එක සිද්ධියකට බය වෙන්නෙ ඇයි කියලා. ඒත් ඊළඟ සිද්ධිය, ඒ කිව්වෙ දෙවනි එක සිද්ධ වෙන්නෙ ඔබට නම් අතර මැද සිද්ධියක් නොවෙන්න පුලුවන්. තිරණය ඔබ ළඟ . හැකිතරම් කල්පනාකාරී වන්න. ඔය සිදුරට ඇසක් තිබ්බොත් බලන කෙනා රසවිඳලා යන්න යයි. ඒත් ඔය සිදුරට පුංචි කැම්රෙකෝඩරයක් තිබ්බොත් ඔබලා තව බොහෝ අයගේ නළු නිලියො වෙයි. ඒ දැනුවත්ව නෙවෙයි. ඒත්? ටිකක් හිතලා බලන්න.

-----
මෙවර යෞවන සම්මාන උළෙලට මම කෙටිකතාවක් ඉදිරිපත් කළා. බලමු  ජය ගන්න වසනාව තියෙයිද කියලා!

බස් රේඩියෝ විසින් පවත්වන බ්ලොග් සතිය උදෙසා