නීනුගේ පොඩි අයියා

මම අද ඉඳන් පුළුවන් පුළුවන් වෙලාට බ්ලොග් ලෝකෙ මගේ හිතට අල්ලලා හිටපු චරිත ගැන ලියන්න හිතා ඉන්නෙ... ඉතින් මම ඒක ලියන්න පටන් ගන්නෙ... අපේ ගෙහාන් චන්දික අයියාගෙන්.. කවුරුත් ආදරේට ඔහු අමතන්නේ කෝච්චියා කියලා.. අපේ ගෙදර අය නම් ඔහු හඳුන්වන්නෙ  හොරණ දරුවා කියලා..මම මුලින්ම ගෙහාන් අයියා ගැන ලියන්න හේතු වෙන කරුණු කීපයක් තියෙනවා.  

• මට බ්ලොග් කලාවේ හමුවුණ ප්‍රථම සිත් ගත් චරිතය වීම.
•  සරළ සැහැල්ලු, සිනාමුසු මුහුණින් සියලු දේ දිහා බලන , නමුත් සෑහෙන්න සංකීර්ණ චරිතයක් වීම.
• මම ජීවිතයේ වැඩිම කලක් ආශ්‍රය කළ අදටත් ආශ්‍රය කරන හොඳම සොහොයුරන් තිදෙනා ගෙන් කෙනෙක් වීම.
• මට ගුරුහරුකම් ලබා දෙන අයෙක් වීම.
• සුන්දර පුද්ගලයෙකු වීම.( නමුත් මගේ අයියාට තියෙන්න ට ඕනෙ ශරීර ලක්ෂණ නියම ආකාරෙන් අපේ කෝච්චයියා ට නැහැ... මට ටොකු අනින්න පුළුවන් මට්ටමට අයියණ්ඩියා උසයි.... ලැබෙන සෑම අවස්ථාවකම මට ටොක්කක් ඇනීමට එකල සිට කෝච්චි අයියා ප්‍රිය කළේය..)
• බොහොම සුන්දර පෙම්වතියක් ඔහුට සිටී.... එය ගැන මුලින්ම දැනගත්තේ ද මමයි... (නමුත් තාරක අයියා ගැන මුලින්ම දැන ගත්තේ දිලු අක්කායි.... ඒ වගේ වැඩ වලදී කෝච්චි අයියාට වඩා අයියාගේ කෙල්ල අක්කාට මම ඉතා සමීපය.) 

දිනක් ඒ කියන්නේ එකෝමත් එක කාලෙක මම මුහුණු පොතට එන විට එහි poke බොත්තම ගැන දැන සිටියේ නැත... දිනක් හදිසියේ මොකද්ද එකෙක් මට පොක් කර නෝෆිකේසමක් එවා තිබිණි.. මම වහාම මධුර ශබ්ද කෝසය පෙරලා එහි තේරුම ගෙන මට අනින එකා හොයා බැලීමට ගියෙමි. ඔහු නමින් ගෙහාන් චන්දික වික්ස් ( සම්පූර්ණ සර් නේම් එකට අකමැති හෙයින් එය නොදාන්නට සිදුවිය.) විය. මම ද පෙරළා ඇන්නෙමි... මේ පෝක් සෙල්ලම මාසයක් විතර ගිය පසු ගෙහාන් අයියා චැටට සෙට් විය... ඉන්පසු බුදු ෆිට්ටෝ වුණු අතර ගෙහාන් අයියා ඒ දිනවල කැම්පස් ගිය අලුතය.

නිරන්තරයෙන් කෙණෙහිලි කම් දරාගෙන සංවේදී චරිතයට හිනාවුණු දහසක් වුන් ගෙන් සැඟවෙමින්...පරිගණකය තම ආත්මය කරගැනීමට ඔහු සැරසිණ... ගෙහාන් අයියා ගේ මල්ලි අයියා ගේ වියෝව එකල ගෙහාන් අයියාගේ ජීවිතයට ඇති කළේ මහා කාන්සියකි..දුකකි... එයින් ඔහු මුදවා ගැනීමට ඔහුට මා එකල ඔහුගේම සොයුරියක් විය...

ගෙහාන් අයියා බොහෝම සරළ ජීවිතයක් ගත කළේය. නිතරම සිනාසුනේය.. රහසින් හැඬුවේය. කැම්පස් ගිය මුල් කාලේ ඔහු සිටියේ ගෙදර එන තදියමේය.  දැන් එය වෙනස් වී ඇත.

අද වන විට සතුටේ මුදුනටම ඇයගේ ජීවිතය රැගෙන යාමට අහම්බෙන් හමුවූ මලිතිගේ බ්ලොග් සිත්තම ලියන දිලු අක්කිට හැකි විය... මම මුලින්ම මම තාරක අයියා ගැන කීවේද දිලු අක්කා සමඟය... ඇය එයට ආශිර්වාද කළා සේම...ගෙඩි පිටින් අයියාට කියාද නැත.. පසුව ද දැන්ද මා සමඟ මේ වන විට කොච්චයියා ඔරෝප්පුව සිටින්නේ එය නොකී නිසාය..ඔහු මට බැන්නේ... වෙඩිං එකම කීවා නම් ඇති කියාය...

නොකීවේ ලැජ්ජාවට මිස, වෙන මක්කටවත් නොවන වග පසු දිනෙක අයියා  දැනගන්නවා ඇත.

නිතරම සවාරි යන කෝච්චයියා නිතර ඔහු ගන්නා ඡායා රූප අප හමුවට ගෙනෙයි... දැන් බ්ලොග් ලෝකයේ විසාල චරිතයක් බව පෙනෙන්නට තිබෙන අතර... ඔහු මගේ සොයුරෙකු වීම ගැන මම ආඩම්බර වෙමි.. කෝච්චි මස්සිනා  පිළිබඳ තාරු අයියාද නිතර මතක් කරන අතර... කෝච්චයියාගේ වෙඩිමට කේක් ඇල්ලීම සඳහා ...හෝම් කමිමේ දී ඉඩ ලබා දෙන බවට ත් පසුව  කේක් කෑලි පහක් ගෙදර ගෙනයාමට දෙන බවටත් මා කුඩා කළ කෝච්චයියා පොරොන්දු විය...

මම අපේ පොඩි අයියාට  සහ අක්කාටද සුබ අනාගතයක් පතමි....කෝච්චයියා ලබන ආත්මයේ මගේම පොඩි අයියා වේවා යැයි ද, මම පොඩි අයියාට ටොකු ඇනීමට නොහැකි මට්ටමට ටිකක් උස වේවා යැයිද ප්‍රාර්ථනා කරමි...