මැයි කවිය

පාන්දර කලුවරට
එකතු කර රන් පාට
රතුපාට මවන ඉර
කතාවක් කියන්නට
සුදු මලක් තනියෙන්ම හොයනවා..

අරන් අහසේ පිපුණ
ගිනි ඉහින රතුපාට
තවරගෙන ඇඟ පුරා
සුවඳ ගෙන නුගිනුරා
පාවෙන්න නටු අගින් ගැලවිලා..

සොයනු උදෙසා මෙදා
දැවෙන හිරුගෙන් එදා
ගිනි පුලිඟු සොරාගත්
සත නිසා ජිවිතෙත්
දන් දුන්න පළමුවැනි ජීවියා...

හමුවේවි දම්වැලක
එතී ඇති ඔහු සිරුර
ලේ අතුණු බහන් රස
විඳින ගිජුලිහිණි රොත
රතු දෙනෙත් කෑදරෙන් හැරපියා

යළිත් ඔහු පණ ලබන
දිනක් එනතුරාවට
ඔහු අසල වැතිරෙන්න
පරවෙලා
පිපෙන්නට අලුත් දවසක් බලා...