නීනුට සතුටුයි

මට ලියන්න ගොඩක් දේවල් තියෙනවා...කොහෙන් පටන් ගන්නද කියලා හිතා ගන්න බෑ...ඒත් ඉස්සෙල්ලම මේ ටික කියන්නම්...මම ඉස්සෙල්ලම කොම්පියුටරය කියන දේ දැක්කෙ ඇලෙක් මාමලාගේ ගෙදරදි...ටිකක් අමුතු බඩුවක්...කියලා විටරයි මට හිතුණෙ..එතකොට මං හත වසරේ...ගොඩක් අය ඒ කාලෙ ටෙක් ශිෂ්‍යත්ව හම්බෙලා කොම් පන්ති ගියා...ඒත් මම ගියෙ නෑ...අම්මා යැවුවෙ නෑ...මටම කියලා මැෂින් එකක් හම්බුනේ එකොළහ පන්තියෙදි....අඩුම තරමේ දාන්න වහන්නවත් දන්නෙ නෑ මම එතකොටත්...ඉස්කොලේ ලැබ් එකේ අපිට කියලා දුන්නේ නැති එකේ පාඩුව තමයි...කොහොම හරි ඕලෙවල් ඉවර වෙලා මම පන්ති ගියා...ඒකත් එම් එස් ඔෆිස් එකක්...උසස් පෙළින් පස්සෙ මම මාස හයක් SLIIT ගියා...ඒ ගිය අවුරුද්දේ.. ඒ මාර්තු මාසෙදි තමයි....අපේ ගෙදරට ඉන්ටර්නෙට් ගත්තේ..අදට අවුරුද්දක් විතර...ඉස්සෙල්ලම ගියෙ ෆේස් බුක්...2200ක් යාළුවො හිටියා..එපා වුණු නිසා පොඩි එකක් හැදුවා...අදටත් තියෙන්නේ ඒකා...බ්ලොග් ගැන ඉස්සෙල්ලම කිවේ මෆාස් කියලා මහනුවර යාලුවෙක්...එයා තමයි..යුනිකොඩ ගැන කීවෙ...නමුත් බ්ලොග් කියන්නේ මේ තරම් බලවත් දෙයක් බව මට කියලා දුන්නේ පුෂ්පා රම්ලිනී නැන්දා...මගේ කවි ලස්සනයි කියලා මාව දිරිමත් කළේ පුශ්පා නැන්දා...වෙඩී අයියා (මංජුල වෙඩිවර්ධන අයියා ) තමයි...මට බ්ලොග් වල තියෙන අලුත් කෑලි ගැන හොයන හැටි කීවෙ....ඒත් ඉන්පස්සේ මට ගොඩක් අය උදව් කළා....ඇත්තටම මම ඒ හැමෙගෙන්ම දැනුම හිඟා කෑවා..,කණිශ්ක අයියා ,රජරට අයියා,ගෙහාන් අයියා මට ගොඩක් උදව් කළා...බ්ලොග් එක ලස්සන කරන්න...ඒත් එයාලා කරපු දේවල් මට මැජික් වාගේ ..කිසිම දෙයක් තේරුණේ නෑ...ඒත්...පහු කාලීනව සිංහල බ්ලොග් කරුවන්ගේ සමූහයේදි..එක එක්කෙනා නගන ප්‍රශ්න වලට උත්තර දෙන කාලිංග අයියා, ඉන්දරේ අයියාලාගෙ පොදු පණිවිඩ වලින් ම්ට ගොඩක් දේවල් ඉගෙන ගන්න ලැබුණා... ඒත් මම ගොඩක් දේ ඉගෙන ගත්තේ මා විසින්ම බලහත්කාරයෙන් බ්ලොග් ගැන ඔලුවට ඔබ්බලා බ්ලොග් ලියන්න පොලඹවපු උෂන් ගෙන්...ඉතින් ...මට දැන් බ්ලොග් ගැන තනිවම ඕනෙ දෙයක් කරන්න පුළුවන්...මට පරිගණක විධිමත් දැනුමක් නැතත්...මම ටිකක් හොඳයි කියලා...පුංචි ආඩම්බරයක් දැනෙනවා...ඉතින් හැමෝටම ස්තූතියි...හැමදාම මා එක්කම ඉන්න...තාම මට විස්සයි... හැබැයි ඉගෙන ගන්නේ ජනමාධ්‍ය..ඒ වුණත් හැමදාමත් ගෙහාන් අයියා හැමදාම කියනවා වගේ තාම මම අඹ ඇටයක්...