ආදරයේ බලය විසින් යම්කිසි දවසකදි, බලයට ඇති ආදරය පාරජය කළොත් එදාට අපිට ලෝක සාමය හොයා ගන්න පුළුවන් වේවි කියලා සුපිරි ගිටාර් වාදක ජිමී හෙන්ඩ්‍රික්ස් විශ්වාස කළා. ලෝක සාමය තවමත් හීනයක් වුණත්, ජිමී හෙන්ඩ්‍රික්ස් නම් 1970 සැප්තැම්බර් 18 වෙනිදාවක තමන්ගෙ සාමය හොයා ගත්තා. එතකොට ඔහුට යන්තම් වයස විසි හතයි. තාරුණ්‍යයේ හොඳම වයස. හැබැයි අද අපි හොයා යන්න සූදානම් වෙන්නෙ, ජිමී හෙන්ඩ්‍රික්ස් ගැන නෙවෙයි. අපි ඒක වෙන දවසකට තියමු. අද young ඔස්සේ අපි කියවන්න හදන්නෙ එක කණ්ඩායමක් ගැන. එයාලා ලෝකය පුරාම ප්‍රසිද්ධ විසිහතේ කල්ලිය කියලා. අපි ඉහළින් කතා කරපු ජිමී ත්, මේ කල්ලියෙ ඉහළින්ම වැජඹෙන සාමාජිකයෙක්. මීට පෙර මේ ගැන අහපු අයගෙ දැනුම වැඩිවෙන්නත්, අහපු නැති අයට දැන ගන්නත් එක්ක 27 Club එකට ගොඩ වදිමු.
මේ 27 කල්ලිය ලෝකය පුරාම ජනප්‍රිය කාරණා දෙකක් නිසයි. එකක් ඔවුන් හැමෝම මිය යන්නෙ අවුරුදු 27 දි, අනික් කාරණාව මේ හැමෝම කලා ශිල්පීන්. දැනට තියෙන විස්තර වලට අනුව, ඇලෙක්සැන්ඩර් ලේවි කියන දක්ෂ බ්‍රසීලියානු සංගීත ශිල්පියාගෙ ඛේද ජනක මරණයෙන් 1892 ඇරඹුණ මේ පුදුම සහගත මරණ රැල්ල රුසියාවෙ උපන් ඇමරිකානු පුරවැසියෙකු වුණ රංගන ශිල්පී ඇන්ටන් යෙල්චින් 2016 ජූනි 19 වෙනිදා ඉඳන් අද වෙනතුරු මඳකට නවත්වාගෙන ඉන්නවා. මේ දෙන්නා අතරෙ, සංඛ්‍යා ලේඛන අනුව ලොව පුරා 27 දි මිය ගිය කලා කරුවන් ගණන හැටකට වැඩි මිසක් අඩු නැහැ.
සියවසක් සහ වසර විසි ගණනක කාලයක් ඇතුළෙදි මේ තරම් මරණ රැල්ලක් කලාව තුළ නිර්මාණය කරන්න 27 ඉලක්කම බලපාන්නෙ කොහොමද කියන එක අදටත් අබිරහසක්. මොවුන්ගෙන් වැඩි පිරිසක් සංගීත ශිල්පීන්. ඒ සංගීත ශිල්පීන්ගෙන් වැඩි පිරිසකගේ වාදන භාණ්ඩය ගිටාරය. ඒ වගේම රොක් සංගීතය ඔවුන්ගේ ආත්මීය සංගීතය වෙලා තිබුණා කියලත් කියන්න පුළුවනි. ඒ වගේම මොවුන් වැඩි දෙනෙක්ගෙ මරණයට හේතු වෙලා තියෙන්නෙත් අබිරහස් කරුණු. මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතය නිසාවෙන් ඇති වූ පිළිකා තත්ව, මානසික වියවුල් සහ වියෝගයන් නිසා සිදු කරගත් සියදිවි නසා ගැනීම් මෙන්ම හදිසි අනතුරුත් , ඝාතනත් මේ අතර වෙනවා.
සමහරු නම් මෙය ශාපයක් විදිහට හඳුන්වනවා. එක්තරා අතකට එහි ඇත්තකුත් නැතිවම නෙවෙයි. අවුරුදු විසි හතක් වෙනකොටත්, ලෝකයක් කතා කරන මට්ටමට ජනප්‍රිය වෙන්න තරම් දක්ෂ කමක් සහ සහජ හැකියාවක් තිබ්බ මේ පුද්ගලයො තවත් අවුරුදු 27 ක් වත් ජීවත් වුණා නම් කොයි තරම් රටේ ලෝකෙ මිනිස්සු කතා කරන චරිත බවට පත් වෙයිද, අග්‍ර කෘතීන් නිර්මාණය කරන නිර්මාපකයන් බවට පත් වෙයිද කියලා කාටද කියන්න පුළුවන්. මේ මරණ වලට විශාලම ශාපයක් විදිහට බලපෑවෙ මත් ද්‍රව්‍ය සහ මත් වතුර බවයි වෛද්‍ය වරුන්ගේ විද්‍යාත්මක නිගමනය වෙලා තියෙන්නෙ. කොහොම වුණත් හැට දෙනා ගැනම කතා කරන්න බැරි වුණත්, ඒ කල්ලියෙ ඉතාම ජනප්‍රිය කිහිප දෙනෙක් ගැන ඔයාට කියන්න අපිට පිටුවෙ ඉඩ ඇති වේවි.
රොබට් ජොන්සන් කියන්නෙ ලෝකෙ හිටපු දක්ෂ ගිටාර් වාදකයෙක්. සමහරු කියන්නෙ ඔහු අති දක්ෂ පස්වෙනියා කියලායි. ඔහු සතුව ගිටාරයේ ආත්මය තිබුණා. ඔහු ගීත ලියන්නත් දක්ෂයෙක්. අවුරුදු විසි හත ගෙවෙන්න ඉස්සර විෂක් ශරීර ගත වීම නිසා ජීවිතේ කෙළවර වුණත්, ඔහු නිර්මාණය කළ ගීත විසි නවය අදටත් ඉතිරි වෙලා තියෙනවා. . රෝලින්ග් ස්ටෝන්ස් සංගීත කණ්ඩායම නිර්මාණය කළ බ්‍රයන් ජෝන්ස් සංගීතයේ අති දැවැන්තයෙක්. ඔහු සංගීතය තරමටම මත් ද්‍රව්‍යත් ප්‍රිය කළා. ඒත් ඔහුගේ මරණය සිද්ධ වෙන්නෙ මත් ද්‍රව්‍ය නිසා ඇති වුණ විකල් සිහියේ අතුරු ඵලයක් විදිහට, දියේ ගිලිලයි. වීර ක්‍රියා වලට තිබ්බ ආශාව වයස විසි හතේදි ඔහුගෙන් ජීවිතය උදුර ගත්තත්, ඔහු සංගීතයට යමක් කළ කෙනෙක් ලෙස ඉතිහාස ගත වෙලා නම් ඉවරයි.
මේ විසි හතේ ශාප ලත් කල්ලියෙ වැජඹෙන්නෙ පිරිමි විතරක්ම නෙවෙයි. ගෑණු දරුවොත්, කිහිප දෙනෙක්ම ඉන්නවා. ඉන් පළමු වැනියා විදිහට, 1969 දි මිය ගිය ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රා හඳුන්වන්න පුළුවන්. ඇයගෙ නියම නම ඩොරිස් ට්‍රීට්ස්. ජර්මානු ගායිකාවක වන මේ සුන්දර යෞවනිය මිය යන්නෙ අවාසනාවන්ත මාර්ග අනතුරකින්. රොක් සංගීත රැජිණක් ලෙස හඳුන්වන සුපිරි තාරකාවක් වූ ජැනිස් පොප්ලින් අධික මාත්‍රාවකින් යුතු හෙරොයින් ශරීර ගත වීමෙන් අබිරහස් ලෙස මිය ගියේ 1970 දි. 1993 දි ඝාතනය වූ මියා ස්පාටා නම් රොක් ගායිකාවද , 2011 වසරේ විෂ මත් ද්‍රව්‍ය ශරීර ගත වී මිය ගිය ඒමී වයින්හවුස් ද විසි හතේ කල්ලියේ කඳුළු මතක අතර සිටින ජනප්‍රිය සුන්දරියන් ලෙස නම් තියන්න අපිට පුළුවනි.
මෑත ඉතිහාසයේදි අපි දන්න තරමට සිනමාවට, ගීතයට මෙන්ම සාහිත්‍යටත් අලුත් කතා අරන් එන්න විසි හතේ කල්ලියට පුළුවන් වුණා. ඒත් ජීවිතය එක්ක කල්පනා කරලා බැලුවාම හිරිමල් යෞවනයේදී අකාලයේ සමු ගන්න සිද්ධ වීම හරි භයානකයි නේද? 1989 සහ 1990 උපන් සංගීතෙ කරන අය මේ ලිපිය කියවලා බය වෙන්න එපා. හැබැයි මත් ද්‍රව්‍යට සහ අධික බීමත් කමට බිය වෙන්න. සිහි කල්පනාවෙන් ජීවත් වෙන විට අනතුරු ඉතාම අඩුයි. මොවුන් ගේ මරණ ප්‍රසිද්ධ ඔවුන් ප්‍රසිද්ධ නිසයි. ජනප්‍රිය නිසයි. හැම වසරකදිම, හැම වයසකම අය ඕනෙ තරම් එක එක හේතු නිසා මිය යනවා. එකම දේ ඒ ගැන සමාජය ඒ හැටි වද නොවීම පමණයි. සමාජයට සේවයක් කරමින්, සතුටින් ජීවත් වෙන්න. අපි කොයි වෙලාවෙ මැරුණත් මහ පොළවට ණය නැතිව මැරෙන එකයි වඩා වැදගත්. ඒ අතින් විසි හතේ කල්ලිය දිනුම්.
හොද ලියවිල්ලක්
ReplyDelete