ආසයිද එක වරක් (පන්තියේ කතාවක්)

එකම පන්තියක හිඳ සිනාසුනු කාලයක්.
එකම මේසය වටේ දඟ කරපු කාලයක්
බත් පතක එකට කන යාලූවෝ පරපුරක්
නික්මිලා ගිය බවද තවම මට සිහිනයක්


අපි එන්න ඉස්සරත් පන්තියේ ළමයි ඇති
අපි යන්න ගිය පසුත් තව තවත් ළමයි එති
ඒ කවුරු ආ නමුත් ඔවුන් යළි අපි නොවෙති
අපි නොවන අපි වගම අප සියල්ලොම දනිති


කවුරුවත් නැති දිනක හිස් වෙච්ච පන්තියේ
දොරකඩට පැමිණිලා වාරු වී බිත්තියේ
අප කතාකළ බොහෝ දේ රැදුණු කණ්ඩියේ
කන තබා බලනු මැන හඬ තරඟ පණ තියේ


ඔරලෝසු කටු තුනම ආපස්සෙ කරකලා
වැරදිච්ච බොහෝ තැන් “යළිත් “ හරි ගස්සලා
එමු ආයේ පන්තියට යහළුවනි එක්වෙලා
එකම එක්වරක් ආසයි යන්න හිනැහිලා


හිතින් පිය මනින සඳ හුදකලා ඉසව්වක
මතක් වෙයි ඔබට අප සිටි බවද කිට්ටුවක
එදින ඇස පිරූවොත් කඳුලු බිඳුවක් මතක
පිසින්නට එපා ඒ හැඟුම එක “සිහිනයක“