ඔන්න මම ඊයේ face book ආවාම මම ආපහු ඉලංදාරියාගෙ පින්තූරෙ links දැක්කා.. මෙතන මොකක් හරි ලොකු සීන් කෝන් එකක් තියනවා කියලා තේරිලා එයාගෙ blog එකට ගියා...
මළ කෙලියයි...මම අත ඇරලා තියෙන්නෙ අපේ කස්ටියගෙ දැවෙන ප්‍රශ්නයක්නේ....එකෙක් බ්ලොග් ලියන එක නැවැත්තුවත් දෙක වෙන්න අපි කෑ ගහනවා..එකෙක් අසනීප වෙනවා කියන්නෙ අපිට ජාතික ප්‍රශ්නයක්... ඇරත් කොල්ලෙක්...අවුරුදු විසිපහයි... කිරි කිරි වයසනේ...
ඉතින් ඔන්න වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදී මමත් වැඩේට බැස්සා..graphics දෙකක්ම හැඩුවා.. එකක් tag කරලා fb album යවන්න... අනික බ්ලොග්ස් වල side bars වලට use කරන්න....ඒත් මෙන්න දැන් ටිකකට කලින් එකෙක් massage එකක් එවලා animation එකක් දාමු කියලා... මම මේ එහෙම එකක් හදන්න try කරන ගමන්....
ඉතින් ඔන්න කට්ටියගෙම වැඩ ඉවර වෙන්නෙ දිලුම් අයියාට අපේ කචු කුචුව ඇහිච්ච දාට.....මතකයිනෙ....අපි ඔක්කොම ගීත් අයියා කිව්වා වගේ එක පවුලක්.... දුකා අයියා කිව්වා වගේ අපේ අයට අපි නැතුව කවුරු උදව් කරන්නද?..........
මම දැක්ක facebook එකේ Neranji Sulakkana කියලා girl කෙනෙක් දාපු කවියක්....
උඹෙ දුක කියන්නට කටවල් ගොඩක් ඇතී..
නුඹෙ සුවයක් දකින්නට නෙත් බලා සිටී
හීනයක් නොවේ අසපන් මගේ සකී
කන් දහසක් උඹ වෙනුවෙන් අසා සිටී.....................
ඒකත් එක්කම ඔන්න මම මේ ලිපිය නිමා කරනවා....
ඉලංදාරියා අයියාගේ ලිපියට
දුකා අයියාගෙගේ ලිපියට
ගීත් අයියාගෙ ලිපියට
මේ සබැඳි වලින් යන්න පුලුවන්...ඒ එක්කම ඔබ ලියපු ලිපිත් comments විදිහට මේකට links දෙන්න.....
අපේ වැඩ පිළිවෙල වේගයෙන් යාවත්කාලින වෙන්නෙ සිංහ‍ලෙන් කිව්වොත් update වෙන්නෙ fb group එකේ නිසා මේ සබැදියෙන් එහි සාමාජිකයෙක් වෙන්න...
අපි ඉලංදාරියාට අස්සවමු...
