මම දකින මැයි දවස

එදා
___________________
හිරු ලෙසම නැගෙන්නයි
බල කළත් නිරතුරුව
හැකිළිලා යනු සැබැවි
පඩි කොළය ඉදිරිපිට
අනේ නුඹ අසරණය
සකිය මක් කරන්නද?

අද
_________________
නමුත් හෙට මැයි දවස
රතු පාට මල් පිපෙන
රතු කොඩිය අතට ගෙන
රතෙන් ලෝකය දුලන
එකම එක දවසකට
කම්කරුවො රජ කරන

හෙට
_____________

සූරගෙන කෑ දිවිය
වසර ගනනක් පුරා
දිනා ගත් ලෙස වැරෙන්
මහඟු සතුටින් පිනා
ලද ලෙසින් ප්‍රීතියක්
කවරදාටත් වඩා
සිනාසී කෑගසා
උගුරු ලේ වනතුරා
තවත් එක් දිනක ලද
ඉසිඹුවක් නිම කළා

සියල්ල අවසන

______________

ලබන අවුරුද්දෙවත්

හිනා වෙන්නට සිතා

මේ වසර යළිත්

ලොක්කන්ට වැඩ කරනවා

සියලු අයිතිය දිනා ගැනුම

පසෙකින් තබා

දෙසැම්බරයේ ලැබෙන

දීමනාවක් පතා

ඇත්ත

________________

මහා මේරුව වරක්

පෙරළන්ට හැකිවේද?

වියරු වූ සත් සයුර

මොහොතකට නිහඬ කර

ගඟන දෙදරා දුවන

විදුලි එළි අතට ගෙන

විසි කරනු හැකිවේද

ඈතකින් ඇතකට....

අද මැරතන් එක

අලුත් රැම් එකක් දාගන්න අද පුළුවන් උනොත් හරි...එ වුනත් නැතත් කාළගුණේ හොදින් තියෙන්න කියන එකයි මගේ එකම පැතුම.ඊයෙත් හුඟක් ගෙරෙව්වා. කරන්ට් යන එකතමයි ඊළඟ ගැටළුව.මොනා වෙයිද කියලා දෙයියො තමා දන්නේ.මැරතන් එක දුවන්න මම ට්‍රයි කරනවා...අද ඩ්‍රීම්ස් ස්ටාර් බලන්න කට්ටිය ගියොත් මැරතන් දුවන්න කට්ටිය අඩු වෙයිද දන් නෑ..බලමු බලමු.අපි හැමෝටම සුබ පතමු.දිනන්න

මගේ අවුරුද්ද

නිවාඩු දුන්නා..අප්‍රේල් 6 වෙනිදා...අප්පච්චිට නිවාඩු නැති නිසා කිසිම නෑදෑ ගෙදරක යන්න බැරි වුණා..ඒ අයටත් අපේ ගෙදර එන්න වෙලා නැති වුණා....
අවුරුද්දට කැවිලි හදන්න ගෙදර කවුරුත් මහන්සි වෙන්නෙ නෑ. කඩෙන් ගෙනාපු කේක් තාම මෙසේ උඩ...ඒක කපලා.හෙට කිරිබත් උයලා..ලුණු මිරිසුයි..මිරිස් මාලුයි තිබ්බාම අපිට අවුරුදු!!! හෙට ගෙවල් වලින් කෑම පිගන් එනවා....ඒවට බිස්කට් පැකට් ගෙනල්ල තියෙන්නේ.....ආපහු ගෙනියද්දි ගිහින් දෙන්න....හරිම ලේසියි...තව ටිකකින් 3D max වලින් එරබදු මල් පුප්පලා මෙගා නාට්‍ය ටික බලන්න,ටීවී එක ආරාධනා කරනවා....අපේ ගෙදර ඔක්කොම ඉන්පස්සේ එතන....අලුත් අවුරුද්දේ එකම වෙනස අප්පච්චි හැමදාම එන්නේ රෑ 9.30ට...අද අප්පච්චි ගෙදර,.......ආ..මම අලුත් ඇඳුමකුත් ගත්තා.....මම දන්නවා නොකිව්වට ඔයාල සමහරුන්ගෙ අවුරුදුත් මේ වගේ තමයි කියලා...
මට මේ ගෙදර තාම යමක් කමක් කරන්න බෑ..නැත්තම් මම දන්නවා...අවුරුද්ද සමරන හැටි....තාම මට විස්සයි....බලමුකො...තව මම ජීවත් වෙනවනෙ!!!

එන්න අපි දුවමු

හිතෙන දේ හිතෙන වෙලාවෙම කරන්න ඕනේ"මැරතන් එකක් දුවන්න කලින් ඇවිදගෙන ආපු විදිහ කියන්න ඕනේ"කියන හිතිවිල්ල තමයි මේ ලිපිය ලියන්න බල කළේ....මම බ්ලොග් කෙරුවාව දැනගෙන ආපු කෙනෙක් නෙවෙයි.....කොටින්ම Facebook එකට මම ආවේත් ගිය අවුරුද්දේ පෙබරවාරියේ...ඒත් මම මේ වෙනකොට accounts තුනක් හදලා ,එයිනුත් දෙකක් delete කරලා ඉවරයි......මාස 4ක් ඇතුළත 2227 ක් මට යාළුවො ලැබුණා...ආපු හැම එකක්ම accept කළාම ඔහොම වැඩ වෙනවා....මටම පස්සේ කරදරයක් වුණා....අනික chat line එකේ 200ක් විතර ඉන්නකොට පිස්සු හැදෙනවා...ඉතින් ඔය වගේ හේතු නිසයි.. hacker ලා නිසයි...මම යාළුවො ගොඩක් දා ගන්නේ නෑ..

ඉතින් ඔය අතරේ මට හම්බුනා රම්ලිනී නැන්දා..එයා තමයි බ්ලොග් ලියන්න කියලා කිව්වෙ...මම ඒ ගැන දන්නේ නෑ..හැබැයි මම ඒ profile badge ගැන දැනන් හිටියා...මුලින්ම හැදුවේ ඒකක්..... ඒක මට හදන්න කියා දුන්නේ මහනුවර මුස්ලිම් යාලුවෙක්....එයා තමයි මට මේ real time Unicode converter එක,එතකොට පරිගණකයට සිංහල දාන හැටි කියා දුන්නේ... මම ඉස්සෙල්ලාම ඒකට ලියුවේ අපේ සිංහල පන්තිය ගැන කවියක්...

ඉතින් රම්ලිනී නැන්දාගෙ මග පෙන්වීම යටතේ මම බ්ලොග් ලියන්න අත්පොත් තැබුවා.....මම ඉස්සෙල්ලාම blogs දෙක තුනක් බැලුවා......පස්සේ ලියන ක්‍රමය හිතට ආවා... ඊට පස්සෙ blogs දහයක් විතර බැලුවා...ඒවා ඔක්කොම තාක්ෂණය ප්‍රාථමික.e blogger templates , word press මතම යැපෙන ඒවා...ඉතින්...මම බ්ලොග් එකක් හැදුවා.....ඒක තමයි..නීනුගේ නිශාව....නීනුගේ නිශාව ලියන අතරම තමයි..මම රෝස වලාකුළ පටන් ගත්තේ....එකම email address වලින්. ..මංජුල වෙඩිවර්ධන අයියා ගේ monsoon moon blog එකේ සෑහෙන widget ප්‍රමාණයක් තිබුණා...නමුත් මම e blogger නිසා ඒවා අත් හදා බැලුවේ නෑ.. ඒත් ක්‍රමය දැන අහ ගත්තු නිසා... මම ඒව blogger වලින් අත් හදා බැලුවා..

මම සිංහල බ්ලොග් කරුවන්ගේ සංගමය තුළ ලියා පදිංචි වීම නිසා අමුතු තල්ලුවක් ලැබුණා..ඉදිරියටම ලියන්න......ඒ වගේම හැකියාවත් සෑහෙන්න දියුණු කරගන්න ලැබුණා කියලා හිතනවා..ඒ විතරක් නෙවෙයි..ඒ ඔස්සේ මම බූන්දියටත් ගියා......

ඔන්න ඔය අතරේදී තමයි මට ගයන්තව බ්ලොග් ලෝකයේදී මුණ ගැහුණේ..ගයෝ ගෙ බ්ලොග් එක වෙනස්...මාර වැඩ කෑලී...පොඩි කාලේ ඉඳන් අළුත් දේට තාක්ෂණයට මම ආසයි..ඉතින් මම ඉන්පස්සේ බැලුවේ ඒ විදිහට බ්ලොග් එක හදා ගන්න....මම ගයෝ ගේ යාළුවන් ගේ බ්ලොග් බැලුවාම තේරුම් ගියා වෙන template දාන්න පුළුවන් බව...

ගයන්ත නම් කිව්වේ ලේසිම ක්‍රමය word press වලට මාරු වීම කියලා...මම අත් හදා බැලුවා..නමුත් ඒක ටිකක් අමාරුයි වගේ දැනුණා..ඉන් පස්සේ මම blogger වලම ඉන්න තීරණය කළා.ඉතින්....මම හිටපු තැනින්නම ඉහළ යන්න තීරණය කළා.

මම ඔය අතරේ නීනුගේ නිශාව රෝස වලාකුළට import කර නීනුගේ නිශාව disable කළා...මොකද රෝස වලාකුළට රසිකයො ගොඩක් හිටියා(මගේ හැටියට)....රෝස වලාකුළේ template මාරු කරන්න මට ගොඩක් අයියාලා උදව් කළා.....ඒත් මම ඒකෙන් සැහීමකට පත් නොවීම නිසාම, මගේ පණ්ඩිත වැඩකින් රෝස වලාකුළ බ්ලොග් එක චකබ්ලාස්ට් වුණා...අපරාදේ ඒ වෙද්දිත් followers 50ක් හිටියා.. backup තියා ගත්ත නිසා හොඳට ගියා....ඉතින් අලුත් රෝස වලාකුළ හැදුවා....මම කා ගන්න වෙලාවල් වලට බ්ලොග් එක නැති වෙනවා..අලුත් email address වලින් ආපහු හදනවා.. ඔය හැම වරදක්ම, වැඩක්ම සම සිතින් ඉවසලා කරුණාව පෙරදැරිව ආපහු සංගමේට ලියපදිංචි කරනවාට කාලිංග අයියා ,ඉන්දරේ අයියා ඇතුළු VIPලාට මම දස දහස් වරක් ස්තූති පූර්වක් වෙනවා..ගූගල් සමූහයට තමයි මම හැම ප්‍රශ්නෙම ගොඩාක් වෙලාවට කියලා යවන්නේ....අනේ ඒ වෙලාවට කේන්තියකින් තොරව උපකාර කරපු හැම කෙනෙක්ටම ස්තූතියි...

ඉන්පස්සේ මගේ මිත්‍රයෙක් වෙච්චි උෂාන් pyzam.com වෙබ් ජාලයක තියෙන templates දාන හැටි මට කියා දුන්නා....ඒ ඔස්සේ මම තනියම ක්‍රමය ඉගෙන ගත්තා...download කර දා ගන්නක්‍රමය මම නිකමට අත් හදා බලපු දෙයක්....කවුරු කිව්වත් මට ඒක තේරිලා තිබුණේ නෑ..මේවා බොහෝ දෙනාට සරළ ඇති..ඒත් මට නම් හරිම අමාරුයි ඔය වැඩ....ඉතින් වරද්දල වරද්දලා තමයි ඉගෙන ගත්තේ....නමුත් ඒ නිසාම ආපහු කවදාවත් වරදින්නේත් නෑ.අමතක වෙන්නෙත් නෑ.....මම සෑහෙන දේවල් මේ හරහා ඉගෙන ගත්තා.. කලා විෂය ධාරාව කළ ළමයෙක් හැටියට සෑහෙන තාක්ෂණික දැනුමක් දැන් මට තියෙනවා. අපේ පන්තියේ අනෙකුත් ළමයි අතරින්... මම තමයි පන්තියේ නව මාධ්‍ය දැනුමෙන් ඉදිරියෙන් ම ඉන්නේ..ඒ විතරක් නෙවෙයි....ජන මාධ්‍යට ඉදිරියක් දකින්න නව මාධ්‍ය අවැසි නිසා මට එතනත් ලොකු වාසියක් තියෙනවා....

මම හුඟක් දේ ඉගෙන ගත්තේ සිංහල බ්ලොග් කරුවන්ගෙ සංගමය හරහා...ඉතින් ඒක මට ලොකු සතුටක්....මැරතන් දුවන්න කලින්....දිනන්න හැමෝටම මම සුභ පතනවා.. මම තාම දිනන්න තරම් පරිණත නොවුනත්, කවදා හරි බ්ලොග් ලෝකය තුළ කන්තා නියෝජනය හැකිතාක් ගෙන එන්නකාන්තා පරපුර උනන්දු කරවන්න මම බලාපොරොත්තු වෙනවා....මම යමක් බ්ලොග් වලින් ඉගෙන ගත්තා නම් ඒ සම්පූර්ණ ගරුත්වය....බ්ලොග් කරුවන්ට....කියලාත් සිහි කරන්නටම ඕනේ......

මම නෙරංජි කියන නමින් බ්ලොග් ලිව්වත් ගොඩක් කියවෙන්නේ නීනු කියන නම..ඉතින් ඒ නම මට දාපු රුක්ෂාන් මල්ලිටත්, උදව් කරපු හැමෝටමත් ස්තූතියි.....මගේ එකම ආසාව කොලේජ් එකෙන් ඉවත් වෙලා ජන මාධ්‍ය වේදිනියක් හැටියට කටයුතු කරන්න.....මගේ පාදම ශක්තිමත් කියලා මට විශ්වාසයි.....ඉතින් ඒ මම ඇවිදගෙන ආපු ගමන...මැරතන් එක දුවනවාට වඩා සහබාගි වෙලා බලන්න ආසයි මේක කොයි වගේද කියලා..කට්ටිය නම් ලෑස්ති ඇති....මම නම් තාම ඒ වෙනුවෙන් ලෑස්ති වුණේ..නෑ..කමක් නෑ තව දවස් තියෙනවා...තාම 10 වෙනිදා....උදව් කළ ,නොකළ, උපහාසයට හිනා වුණු,කරුණාවෙන් හිනා වුණු,වැරදි පෙන්නපු,වැරදි වලට හදා ගන්න මග කියපු,වචනෙකින් හෝ උදව් වූ හැමෝටම ස්තූතියි....ආයෙත්.... ඊයේ මට ලින්ක්ස් දාගන්න හැටි කියලා දුන්නේ අපේ ගෙහාන් අයියාටත්,කලින් දවසක විඩියෝ දාන්න උගන්නපු දුකා අයියාටත් ස්තූතියි....කරන්නම ඕනේ....මේ තියෙන්නේ මගේ අලුත්ම බ්ලොග් අඩවිය මැරතන් එක දුවන්නේ මෙන්න මේකෙන් නෙරංජිගේ..........ඉතින් අපි දුවමුද?

පිනි මල් කඳුළක් (පස්වන කඳුළ )

"හැම දෙයක්ම දැනගෙනද ඔයා ඔහොම කතා කරන්නේ?..."මගෙන් දෙනෙත් ඇහුවේ ඇත්තටම අමුතු විදිහට..."අයියා දුකින් ඉද්දි මට දුක හිතුණා...සොරි..ඔයාගේ හිත රිදුනා නම්, මම යනවා.."මම දිග ගවුම එකතු කර ගත්තේ..ඒ ඇස් මඟ හැරලා එතැනින් යන්න....."මල්පෙති, ඔයා රොටරි එනවාද?"මම හැරිලා බැලුවා....පළවෙනි දවසේ මා ළඟ තිබ්බ මුඛරි කම කෝ කියලා මට හිතුණේ..මම ඔළුව විතරක් වනපු බව තේරුණාමයි..."සෙනසුරාදා තියනවාද?"දෙනෙත් ගේ ඊළඟ ප්‍රශ්නේ තමයි ඒ...මම හිස වැනුවා....."යන්න ගිහින් ලස්සනට නටන්න.."එයාම කතාව අවසන් කළා....මම හිනා වෙලා බැක් ස්ටේජ් දිව්වා..


අපෝ එදා නම් මට ස්ටේජ් එකෙන් බිමට පනින්න හිතුණා..දෙනෙත්ගෙ ඇස් දෙක මා දිහාවෙමයි තිබ්බේ....ඒකෙන් බේරෙන්න බැරි වුණා...


ඉතින් ඔය හිතිවිලි එක්ක ගෙදර ආපු මට අයියා ගැන බලන්න ටිකක් වෙලා ගියා...රැවුලවත් කපලා නෑ..ඔහේ ඉන්නවා..."තුන්ව්වෙනි පාර වත් ගොඩයන්න අදහසක් නැද්ද?" මම අයියාගෙන් ඇහුවා....මේ ලොකු අයියාගෙ උසස්පෙළ තුන් වෙනි පාර, පොඩි අයියාගේ පළවෙනි පාර..මට තව අවුරුදු එකහමාරක් තියෙනවා.....ඉතින් අනික් අයට උපදෙස් දෙන්න පුළුවන්...


"දෙනෙත් අයියා අයියාගේ වයසේ නෙවෙයිද?"මම ඇහුවෙ අද එයා ඉස්කෝලෙට ආපු නිසා...."නෑ.. පොඩීගේ වයසේ...හැබැයි මටත් වඩා පැහිලා...""පන්ති යන්නේ නැද්ද?" මම අයියාගෙන් ආපහු ඇහුවා...."අද බෑ...දෙනෙත් මට නෝට්ස් ගෙනත් දෙයි..." අයියා කිව්ව..."අදම?"...මම ඇහැව්වහම අයියාට සැක හිතිලා වගේ...මා දිහා බැලුවා..."කොල්ල ගැන අහනවා වැඩී.."මට ඉතින් ඇත්තටම ලැජ්ජයිනේ...ඉතින් මාත් "වැඩේමයි" කියලා මඟ හැරියා....  පාඩම් පොත අතට ගත්තත් උදේ සිද්ධිය මැවි මැවී පෙන්නේ...


හවස මම මේසයට වෙලා කවි වගයක් පාඩම් කර කර හිටියා...දොරට තට්ටු කරන සද්දයක් ඇහිලා හැරිලා බැලුවා..දෙනෙත් අයියා හැබැයි තව කෙල්ලෙකුත් එක්ක....


ඉතිරියට ඊළඟ මොහොත ඉඩ දෙන්න

බ්ලොග් මැරතන් දිවීම

මමත් ලෑස්තියි..බ්ලොග් මැරතන් දුවන්න....ඒ වෙනුවෙන්ම මම බ්ලොග් එකක් හැදුවා... ඉතින් අපි බලමු කාන්තාව හා සිංහල බ්ලොග් මැරතන් කොයි වගේ තියෙයිද කියලා..මට දිනන්න නම් බැරි වෙයි...ඒත් සහභාගී වෙන එකෙන් සතුටු වෙනවා....... වතුර ගහන්නත් අපි පුළුවන් තරම් උත්සාහ කරන්න ඕනේ....ඒකේ සතුටක් තියෙනවා...එහෙම නේද? ඉතින් අපි දුවමු.....සිංහල අවුරුද්දට හොඳම මැරතන්...මෙන්න අපේ බ්ලොග් මැරතන්

පිනි මල් කඳුළක් (සිව්වන කඳුළ )

අම්මා හිටියේ පුදුම තරහකින්......අම්මා අයියාට කතා කළේ පුදුම සැරෙන්....උඹලා මඟුල් නටන්නද ඉස්කෝලෙ යන්නේ කියලා විතරයි අම්මා ඇහැව්වෙ.....අම්මා පිපිරුවා මිසක් කතා කළේ නෑ...අම්මා කොහොමත් ලොකු අයියාට ආදරෙයි....ඒකයි..අම්මාට දුක...හවස් උනා ටික ටික...මම ගියා....පහන තියන්න.....අද ඒක වැරදුණොත්, ඒකත් අයියාගේ පිටින් යයි කියලා මට හිතුණා...මම මල් කඩන් ගෙදරට එනකොට අයියාගේ ෆෝන් එක රින්ග් වෙනවා..අයියාත් ළඟ පාතක නෑ.....මම බැලුවා පේන නම මොකක්ද කියලා...දෙනූ කියලා තිබ්බේ....මම ඉන් පස්සේ ෆෝන් එක සයිලන්ස් මෝඩ් දාලා අයියාව හොයන්න ගියා.....අනේ අපේ අයියා වත්ත පිටිපස්සෙ ලොකු කල්පනාවක.....

මම ළඟට ගියා"කෝල් එකක්" කියලා ෆෝන් එක අතට දුන්නා...මම එතනට එනව නොදැනුණු නිසාද කොහෙද අයියා එකපාරට බය වෙලා වගේ ෆෝන් එක අතට ගත්තේ..."කියපන් දෙනූ" අයියා ඇමතුමට පිළිතුරු දුන්නා.....මම ඒක අහන් හිටියෙ නෑ....මල් වලට පැන් ඉහින්න ගියා...මම බුදුන් වැඳලා ගෙට එද්දි.....අයියා ගේ ඇතුළේ හිටියා....පොඩි අයියාට ඔක්කොම කියනවා...පොඩි අයියා නම් කිව්වෙ තත්තාගෙන් ශේප් වෙන හැටි....

තාත්තා ගෙදර එනකන් කොයි තරම් සැලසුම් ගැහුවත්,වැඩක් නෑ..අවායෙන් පස්සෙ දෙන්නම දිය වෙලා වගේ හිටියේ...තාත්තා නඩු බේරන්නේ..රෑ කෑමෙන් පස්සේ...

අම්මා තාත්තාට කලින් ම විස්තර කියලා.....තාත්තා දුන්නේ හිතුවාට වඩා වෙනස් උත්තරයක්...කොටින්ම කීවොත් ඒක මේ වයසේ කාටත් උචිත පොදු අවවාදයක්....

ඒදා රෑ එහෙමම ගෙවුණා......පහුවදා උදේ මම ඉස්කෝලෙ ගියා....මම ඉගෙනගත්තේ කොළඹ බාලිකාවක, අයියලා දෙන්නම ගියේ මිශ්‍ර ඉස්කෝල වලට...

අද අපේ ඉස්කෝලේ සයන්ස් ඩේ එක......මම කළේ ආර්ට්ස් සබ්ජෙක්ට්ස් වුණත්,අපි හැම දේකටම උදව් කරගත්තා...මම නැටුමකට හිටියා....ඇඳගෙන..උඩ තට්ටුවෙ මේන් හෝල් එකට එද්දි දැකලා පුරුදු මූණක් ඉස්සරහ ලියාපදිංචි වෙන මේසේ ළඟ ආශිර්වාදි අක්කා එක්ක කතා කර කර උන්නා..."දෙනෙත් අයියා" මම අඳුර ගත්තු ගමන් මගේ කටින් පිට වුණා..."මල්පෙති කොහොමද දෙනෙත් ව දන්නේ?"ආශි අක්කාට ලොකු ප්‍රශ්නයක්...."මම මෙයාගේ අයියාගෙ හොඳම යාළුවා ආශි...මෙයාගේ අයියායි මායි එක කෙමෙස්ට්‍රි ක්ලාස් එකේ...."හිනාවකුත් එක්කම දෙනෙත් කිවුවා....නැටුම් ඇඳුමකින් හිටියා නිසා මම හිනා වෙලා හෝල් එක ඇතුළට ගියා....බැක් ස්ටේජ එකට යන්න තිබුණු උවමනාව නිසා ඉස්සරහට යන්න හැදුවත්...දිග ඩාන්සින් කොස්ටියුම් එක පුටුවක පැටළුනා...මම පහත් වෙද්දි..මට කලින් කෙනෙක් පහත් වෙලා පැටළුම ලෙහුවා.."පුටුවක පැටළුනු නිසා ලෙහා ගන්න පුළුවන්..ඒත් හිතක පැටළුනොත් නම් ලෙහෙනවා බොරු"දෙනෙත් හිනා වෙන්නේ ඇස් වලින්...."කොහොමද අයියාට?"

 ඊළඟට ඇහුවා..."ඔයා ඇවිත් අපේ අයියාව නාස්ති කරලා ගියා"මම කිව්වෙ කොයි තරම් දරුණු දෙයක්ද කියලා මට පස්සෙයි තේරුණේ....මට හරියට ඔහොම දේවල් වෙනවා...ළඟදි දවසක් මම කේන්ති ගිහින්අපේ ලොකු අයියාට පව්කාරයා කියලා අයියා රෑට කෑවෙත් නැතුව තරහ උනා...ඉතින්..ඒ වගේම දෙනෙත්ගෙ මූණට ආවෙත් අමුතු වෙනසක්.... එයා ලොකු කතාවක් කියන්න මුල පිරුවා..

ඉතිරියට ඊලඟ මොහොත ඉඩදෙන්න..

මගේ හිත ළඟ ළඟම ...

කවිකාර කම් ගොතන

පුංචි සමනළ රෑනේ

සොඳුරු උරුමක්කාර

ඔබ කවුද කියන් මට.....

එකම එක වතාවක්